Komen zoals je bent...?

Je mag bij de Here komen zoals je bent. Dat horen u en ik tegenwoordig nog wel eens zeggen.
En het klinkt logisch. Trouwens – iets anders hebben wij toch niet in de aanbieding?

Eerbiedige werkstijl

Je mag bij de Here komen zoals je bent, zeggen de mensen.
Maar in Leviticus 11:44 en 45 lezen wij: U moet zich ?heiligen? en ?heilig? zijn, want Ik ben ?heilig. U mag uzelf niet verontreinigen met al de kruipende dieren die zich over de aarde voortbewegen. Want Ik ben de HEERE, Die u uit het land ?Egypte? heeft laten vertrekken, opdat Ik u tot een God ben. U moet ?heilig? zijn, want Ik ben ?heilig.
Met andere woorden: wie bij de Here hoort, houdt er een passende levensstijl op na.
Anno Domini 2018 gelden geen voorschriften meer over het wel of niet eten van kruipende dieren.
Maar 1 Petrus 1:15 en volgende staat nog immer in Gods Woord: Maar zoals Hij Die u geroepen heeft, ?heilig? is, word zo ook zelf ?heilig? in heel uw levenswandel, want er staat geschreven: Wees ?heilig, want Ik ben ?heilig. En als u Hem als Vader aanroept Die zonder aanzien des persoons naar ieders werk oordeelt, wandel dan in de vreze des Heeren.
Ziet u dat? Onze God beoordeelt ieders werk.
Wie in gebed naar de Here gaat, doet bepaalde dingen niet. Of niet meer.
Wie in gebed naar de Here gaat heeft een werkstijl die past bij Gods wetten en regels. En als hij die niet heeft is de bidder zeker van plan zijn levenshouding aan te passen!
Je mag bij de Here komen zoals je bent, zeggen de mensen.
Maar God is je vriend niet.
Er zijn wel predikanten die ons leren dat je een vertrouwelijke relatie met God kunt hebben en dat Jezus je vriend is. Gemakshalve vermelden die dominees er dan vaak niet bij dat wij in de vreze van de Here moeten wandelen. Eerbied voor de Here – daar gaat het om.
Eerbiedig zijn – dat spelen we niet klaar als wij slechts onze eigen energie inzetten.
Dat blijkt uit het vervolg van 1 Petrus 1.
U mag, zo blijkt uit vers 18 en 19, leven in de wetenschap dat u niet met vergankelijke dingen, zilver of goud, vrijgekocht bent van uw zinloze levenswandel, die u door de vaderen overgeleverd is, maar met het kostbaar bloed van ?Christus, als van een smetteloos en onbevlekt Lam.
Derhalve leven wij niet maar zo’n beetje voor ons uit.
Wij zijn onverbrekelijk aan Christus verbonden. Hij heeft een hoge prijs voor ons betaald!

Genadegave

Je mag bij de Here komen zoals je bent, vertellen de mensen.
Maar als we dat zouden doen, kwamen we bij Hem als goddeloze mensen. Als mensen die zichzelf konden redden. Als mensen die hun zaakjes iedere dag zelf op orde brengen.
Welnu – uit 1 Petrus 1:21 en 22 leren we iets heel anders. Namelijk dit: Door Hem gelooft u in God, Die Hem opgewekt heeft uit de doden en Hem heerlijkheid gegeven heeft, zodat uw geloof en hoop op God gericht zijn.
De Geest van Jezus heeft het leven van Gods kinderen al veranderd. En wel door het lijden, het sterven en de opstanding van de Heiland.
Zo komt het dat wij in God geloven.
Zo komt het dat onze hoop helemaal gericht is op de toekomst met God.
Paulus schrijft aan de christenen in Efeze: Want uit ?genade?bent u zalig geworden, door het geloof, en dat niet uit u, het is de gave van God; niet uit werken, opdat niemand zou roemen. Want wij zijn maaksel, geschapen in ?Christus?Jezus? om goede werken te doen, die God van tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen. Leest u het maar eens na in Efeziërs 2:8, 9 en 10.
Met andere woorden – God heeft ons zo geschapen dat wij Hem dienen. Hij heeft van tevoren al bedacht met welke gaven en op welke wijze wij Hem in dit aardse leven zullen eren.
Je mag bij de Here komen zoals je bent, verzekeren de mensen ons.
Het zou al beter zijn als men zei: je mag bij de Here komen zoals je bent geworden.
Immers – onze God vindt Zijn kinderen te kostbaar om hen te laten zoals zij zijn.
Christus heeft, schrijft de apostel Paulus in Efeziërs 5:25-27, de gemeente liefgehad en Zich voor haar overgegeven, opdat Hij haar zou ?heiligen, door haar te ?reinigen? met het waterbad door het Woord, opdat Hij haar in heerlijkheid voor Zich zou plaatsen, een ?gemeente? zonder smet of rimpel of iets dergelijks, maar dat zij ?heilig? en smetteloos zou zijn.
Je mag bij de Here komen zoals je bent, menen de mensen. Laten wij maar zeggen: je mag bij de Here komen
zoals je nu bent omdat je Jezus Christus kent!

Nu kan men zeggen: het bovenstaande klinkt echt christelijk. Zo hóórt het. Maar ach, het is maar hoe je tegen de dingen aankijkt. En in de levenspraktijk van 2018 maakt het allemaal niet eens zoveel uit.
Maar dat is een vergissing.

Praktijksituatie

Laten wij elkaar wijzen op een praktijksituatie van onze middelbare scholieren en hun ouders.
U weet het: middelbare scholieren gaan nog wel eens op excursie. Naar Rome. Naar Parijs. Naar Amerika. Of misschien nóg verder weg.
De hele groep gaat met het vliegtuig. Dat is leuk. Dat is spannend, en nog leerzaam ook. De leerlingen zijn relatief snel op hun plek van bestemming. En als het meezit is de vliegreis niet al te duur. Mooi toch?
Er is één punt dat aandacht verdient. Dat is dit: er wordt op zondag gevlogen. Ja, ook als de betreffende middelbare scholieren op een scholengemeenschap zitten waar, naar men zegt, de Bijbel en het geloof centraal staan.
Misschien zijn we geneigd om in koor te vragen: maar dit kan toch niet? De zondag hebben wij, rechtgeaarde christenen van 2018, toch gereserveerd voor de erediensten? Wij moeten echter niet verbaasd staan als men iets zegt  als: ‘Nu ja, van een paar preken minder word je niet meteen ongereformeerd. En de Here kent ons toch ook als wij op zondag gaan vliegen? Je gaat op reis zoals je bent. Iets anders hebben we trouwens niet in de aanbieding’.
Herkent u de redenering waarmee dit artikel begon?
En laten we er maar niet omheen draaien: wie ijverig met de schoolleiding gaat bellen krijgt meestentijds nul op het rekest. Hij of zij wordt meewarig aangekeken – waar maakt u zich toch druk over?

Meeleven

Voelt u de druk die op de ouders rust?
Niet zelden moet er flink gespaard worden om onze kinderen op excursie te laten gaan. Je zet als vader en moeder geld aan de kant; soms moet je daar erg je best voor doen. En dan krijg je dit!
Begrijpt u dat sommige ouders zich soms heel erg alleen voelen?
Begrijpt u dat sommige ouders van dit soort situaties slapeloze nachten krijgen?
Ziet u dat onze middelbare scholieren het op school soms hard te verduren hebben?
Laten wij onze kinderen steunen als we de zondag willen blijven reserveren om te luisteren naar het Woord en onze God te aanbidden.
Laten we meeleven met de ouders die met dergelijke dilemma’s te maken krijgen. Zij moeten keuzes maken. Keuzes die soms veel pijn doen!

Bemoediging

Laten wij elkaar bemoedigen met de woorden van
1 Petrus 2:1-5: Leg dan af alle slechtheid, alle bedrog, huichelarij, afgunst en alle kwaadsprekerij. En verlang vurig, als pasgeboren ?kinderen, naar de zuivere melk van het Woord, opdat u daardoor mag opgroeien, indien u tenminste geproefd hebt dat de Heere goedertieren is, en kom naar Hem toe als naar een levende steen, die wel door de mensen verworpen is, maar bij God ?uitverkoren? en kostbaar, dan wordt u ook zelf, als levende stenen, gebouwd tot een geestelijk huis, tot een ?heilig? priesterschap, om geestelijke offers te brengen, die God welgevallig zijn door ?Jezus? ?Christus.

Oproep

In 1 Petrus 2 worden wij opgeroepen om vurig naar Zijn Woord te verlangen.
Weet u – die zegswijze ‘je mag bij de Here komen zoals je bent’ betekent heel vaak: het is wel goed zo; wij worden geaccepteerd zoals wij zijn.
Die zegswijze betekent soms: het is wel goed zo; je moet je een beetje aanpassen om je in de reiswereld te kunnen handhaven.
Die zegswijze betekent soms: het is wel goed zo; en het is nog goedkoper ook.
Echter – in 1 Petrus 2 lezen we over vurig verlangen. We willen niets liever dan leven met God en luisteren naar Zijn Woord. Dat is een groot verschil!
In 1 Petrus 2 worden we opgeroepen om naar de Here toe te komen.
De één zegt: ik heb een akker gekocht. Een ander roept: ik ben net getrouwd. En in 2018 zijn wij in staat om te zeggen: wij hebben een vliegreis geboekt.
Ziet u dat die vliegreis helemaal niet op 1 Petrus 2 past?
In 1 Petrus 2 krijgen wij stimulansen om de goede keuze te maken.
Maar waarom is die keuze eigenlijk zo belangrijk?
Omdat de Bouwmeester bezig is met de bouw van een geestelijk huis.
En Hij wil beschikken over bouwmateriaal dat zich makkelijk in laat voegen in dat schitterende huis dat Hij optrekt.
De Here vernieuwt Zijn kinderen. Wij zijn God welgevallig door Jezus Christus. Zo staat dat in 1 Petrus 2. Alles wordt nieuw. Ja, ook wijzelf!

Vernieuwd

Je mag bij de Here komen zoals je bent. Het klinkt zo logisch. Maar het is niet waar. Je mag niet blijven zoals je bent. De innerlijke mens wordt van dag tot dag vernieuwd, lezen we in 2 Korintiërs 4:16. Dat merken wij niet altijd. Maar het gebeurt toch.
Soms lijkt het alsof wij er in het leven helemaal alleen voor staan. Maar ook dat is niet waar.
Laten wij het David, de dichter van Psalm 31, maar gewoon nazeggen:

“Weest sterk, Hij zal u niet verstoten.
Want Hij geeft nieuwe krachten
aan wie de HEER verwachten”!