De brieven van Paulus (1)

De brieven van Paulus zijn een groot onderdeel van het Nieuwe Testament. Van de zevenentwintig boeken van het Nieuwe Testament behoren er maar liefst dertien tot de brieven van Paulus. In deze nieuwe artikelserie willen we de brieven van Paulus bij langs gaan om te kijken met wat voor historische achtergrond ze zijn geschreven en waar ze over gaan. Ook hopen we duidelijk in beeld te brengen wat wij van deze delen van Gods Woord kunnen leren.
Om meer te leren over de brieven van Paulus willen we eerst kijken naar de schrijver van deze brieven. Deze schrijver, namelijk Paulus, is in de tijd van het Nieuwe Testament door de Heere gebruikt om het Evangelie te verkondigen aan de Joden maar vooral ook aan de heidenen. Ook heeft de Heere Paulus er toe bewogen de brieven te schrijven die we vandaag in de Bijbel kunnen lezen. Deze brieven zijn Gods Woord. Ze zijn geïnspireerd door de Heilige Geest.
We willen de serie dus beginnen met het schrijven over Paulus’ leven en op welke momenten van zijn leven hij de brieven geschreven heeft. In het Bijbelboek Handelingen is hier veel over te lezen. Het is niet van alle brieven van Paulus duidelijk op welk momenten van zijn leven hij deze geschreven heeft. We zullen in deze artikelserie de chronologie van de brieven (de volgorde van de brieven en data waarop de brieven geschreven zijn) aanhouden die de HSV-Studiebijbel ook aanhoudt.
De brieven van Paulus staan niet op chronologische volgorde in de Bijbel. In deze artikelserie willen we de brieven wel in (de aangenomen) chronologische volgorde behandelen. Dit kan vaak helpen bij het beter begrijpen van de context waarin de brieven geschreven zijn.

De bekering van Paulus
Paulus is waarschijnlijk geboren in Tarsus, ongeveer vijf tot tien jaar na de geboorte van Jezus. In de Bijbel komen we de naam Saulus, (Paulus’ Hebreeuwse naam), als eerste tegen in Handelingen 7: 58. Tijdens de steniging van Stefanus, die waarschijnlijk in het jaar 31 plaats vond, lette Saulus op de kleren die het stenigende volk uitgedaan had. Stefanus was een volgeling van Jezus die door de gemeente was uitgekozen om te helpen bij het zorgen voor de armen in de gemeenten. Met de dood van Stefanus begon een christenvervolging (Handelingen 8: 1), waar Saulus ook op een gedreven manier aan meewerkte.
Paulus wilde afreizen naar Damascus, om ook daar de christenen te vervolgen. Maar onderweg verscheen Jezus als een fel licht aan Paulus (Handelingen 9: 3-7). Jezus bracht Paulus tot bekering en zei dat hij naar Damascus moest gaan. In Damascus gaf de Heere, door het spreken van de profeet Ananias, aan Paulus de opdracht om het Evangelie aan de heidenen te verkondigen. In Handelingen 9: 15 zegt de Heere tegen Ananias: Ga, want deze is voor Mij een uitverkoren instrument om Mijn Naam te brengen naar de heidenen en de koningen en de Israëlieten. Zoals jullie vast wel weten was, voordat het offer van Christus aan het kruis was volbracht, het evangelie (vanaf Abraham) uitsluitend voor de Israëlieten. Maar nu zorgt God ook voor de verbreiding van het Evangelie onder de heidenen.

Zendingsreizen
In Handelingen lezen we over drie zendingsreizen die Paulus gemaakt heeft. De eerste zendingsreis is beschreven in Handelingen 13 en 14. Op deze reis reisde Paulus met Barnabas samen (zie het kaartje voor de route die ze ongeveer afgelegd zouden hebben). Paulus en Barnabas reisden vanuit Antiochië naar Seleucië, Cyprus, Lycië en Galatië. Ze reisden langs vele steden. We lezen vaak dat ze naar de synagoges gingen. Daar vertelden ze het Evangelie van Jezus Christus aan de Joden en de heidenen. Blijkbaar was er op bepaalde plekken waar Paulus kwam wel het geloof in de God van Israël, maar nog geen geloof in Jezus Christus. Lees maar eens in Handelingen 13: 13-47 hoe dat ging toen Paulus weer in Antiochië was. De eerste zendingsreis duurde waarschijnlijk ongeveer anderhalf jaar. Na deze reis schreef Paulus waarschijnlijk de brief aan de Galaten.
Over de tweede zendingsreis van Paulus kunnen we lezen in Handelingen 15-18. Zoals je op het kaartje kan zien was dit een veel grotere reis dan de eerste. Deze keer reisde Silas met Paulus mee. Ze reisden helemaal tot aan Griekenland. Daar bezochten ze onder andere de plekken Filippi, Thessalonica, Korinthe en Efeze. Veel van de brieven die Paulus later schreef waren gericht aan de gemeenten in deze plaatsen, die dus zijn ontstaan nadat Paulus het Evangelie hier verkondigd had. In de volgende artikelen in deze serie hopen we dieper in te gaan op deze gemeenten en deze brieven. De tweede zendingsreis duurde waarschijnlijk ongeveer tweeënhalf jaar. Tijdens deze reis verbleef Paulus anderhalf jaar in Korinthe. Tijdens zijn verblijf in Korinthe schreef Paulus waarschijnlijk de eerste en de tweede brief aan de Thessalonicenzen.
De derde zendingsreis leek veel op de tweede. Je kan over deze reis lezen in Handelingen 18: 22-21: 17. Tijdens deze reis ging Paulus langs veel van de gemeenten die gesticht waren als gevolg van zijn eerste en tweede zendingsreis. Deze reis duurde waarschijnlijk ongeveer vijf jaar. Tijdens deze reis verbleef Paulus waarschijnlijk drie jaar in Efeze. Tijdens zijn verblijf bij de gemeente van Efeze schreef Paulus de eerste brief aan de gemeente van Korinthe. Toen hij doorreisde naar Macedonië schreef Paulus waarschijnlijk de tweede brief aan de gemeente van Korinthe. In Macedonië ontmoette hij Titus. Aangekomen in Korinthe schreef Paulus waarschijnlijk de brief aan de gemeente van Rome.

Gevangenneming
Het verzet van veel van de Joden tegen de mens geworden Zoon van God ging ook na de hemelvaart door tegen Jezus’ volgelingen. En zo ook tegen Paulus vanaf het moment dat ook hij het evangelie van Jezus verkondigde. Tijdens zijn zendingsreizen heeft Paulus soms moeten vluchten voor de Joden. Toen Paulus na zijn derde zendingsreis in Jeruzalem kwam, werd hij ervan beschuldigd verkeerd onderwijs te geven aan het volk. En hij werd ervan beschuldigd dat hij de tempel had ontheiligd, omdat hij daar Grieken had gebracht. Deze beide beschuldigingen waren onterecht. Maar vanwege het oproer dat werd veroorzaakt, werd Paulus door de Romeinse overste gevangen gezet. Vanuit Jeruzalem werd Paulus naar Ceasarea gevoerd voor verder verhoor door de Romeinse stadhouder Felix. Paulus bleef vervolgens ongeveer twee jaar gevangen in Ceasarea. Daar beriep hij zich op de keizer, om door hem geoordeeld te worden. Daarom moest Paulus naar Rome gebracht worden. Tijdens de bootreis naar Rome leed Paulus schipbreuk en spoelde hij aan op het eiland Malta. Vandaar werd hij verder naar Rome gebracht. In Rome mocht Paulus op zichzelf wonen, maar werd hij wel bewaakt. Tijdens dit verblijf in Rome schreef Paulus waarschijnlijk de brieven aan de gemeente van Filippi, de gemeente van Kolosse, Filemon en ook aan de gemeente van Efeze.
En dan stopt het boek Handelingen met het beschrijven van het leven van Paulus. Volgens de HSV-Studiebijbel zou het kunnen dat Paulus na zijn gevangenschap nog een reis heeft gemaakt helemaal tot aan Spanje. Rond deze periode zouden dan ook 1 Timotheüs, Titus en 2 Timotheüs geschreven kunnen zijn. Waarschijnlijk is 2 Timotheüs de laatste brief uit de Bijbel die Paulus geschreven heeft. Uit die brief zouden we kunnen opmaken dat Paulus weer in gevangenschap is, en dat hij ook verwacht snel te overlijden (2 Timotheüs 4: 6-8). Waarschijnlijk heeft Paulus dan uiteindelijk ook de doodstraf gekregen. Deze periode werd gekenmerkt door de Christenvervolging onder de Romeinse keizer Nero.

Geschenk
Het werk van de apostel Paulus heeft ontzettend veel bijgedragen aan de verbreiding van het evangelie van Christus. De Heere heeft de zendingsreizen van Paulus willen gebruiken voor de bekering van veel heidenen en voor het stichten van veel gemeenten in de omgeving van Griekenland en Turkije. Dit was natuurlijk nog maar het begin van de verspreiding van het evangelie. Nu weten we helemaal in het verre Nederland wie Christus is en dat Hij voor onze zonden gestorven is. En nu hebben we in Nederland ook gemeenten waarin we elke week weer het Woord van God mogen horen en waarin we elkaar als gemeenteleden tot hand en voet mogen zijn. In het werk van Paulus mogen we niets minder dan het werk van God zien. Christus heeft hem zelf aangesproken op de weg naar Damascus en door de leiding van de Heilige Geest heeft Paulus zijn zendingsreizen gemaakt en het Woord verkondigd. We moeten dan ook niet Paulus zelf hiervoor de eer geven, maar God. We mogen in het werk van Paulus zien de zorg van God voor Zijn kerk en Zijn kinderen. En als we beseffen dat door dit werk ook wij persoonlijk van het Evangelie mogen weten en ook deel mogen hebben aan het offer van Christus, mogen we dankbaar zijn op een heel persoonlijke manier. Dank dus ook de Heere God in je gebed hiervoor.
Tot zover de introductie. In de volgende artikelen van deze serie willen we de brieven van Paulus behandelen.

Bronnen:
- Survey of the Bible – William Hendriksen, HSV-Studiebijbel
- “Broad_overview_of_geography_relevant_to_paul_of_tarsus” (Wikipedia) door: Alecmconroy, Licentie CC By 3.0 (bewerkt)