Blij en dankbaar, om wat Hij voor ons deed
Opwekking 614
Medelijden: mishandeld, gekruisigd, bespot
Het is Pasen geweest. Misschien heb je wel een paas-viering op school gehad. Wat werd er gezongen? Ook het bovenstaande lied? Dit lied roept een beeld bij je op van een Jezus, met doornenkroon, met een kapotte rug, zwoegend onder het kruis, lopend door Jeruzalem. Het beeld roept medelijden bij je op. Bovendien leed Hij voor
Niet alleen in sommige liederen gebeurt dat, maar ook in films als The Passion of the Christ en het toneelstuk The Passion. De gruwelijke details worden soms nagespeeld. De emotie die wordt opgeroepen komt niet voort uit ons zondebesef, maar uit medelijden om Christus lichamelijk lijden. Niet onze schuld, maar de pijn van de doornenkroon komt uit. De zin uit het lied Dat U het kruis voor ons droeg, ervaart de zanger waarschijnlijk ook letterlijk zo. Dank u, dat ik die pijn niet hoef ondergaan. Maar is dit de juiste manier van gedenken? Brengen we zo God de eer?
Wat we vieren met Pasen
Want hoe moeten we Pasen herdenken? Wat was de waarde van Pasen?
Laten we eens kijken wat de catechismus zegt over het lijden van Christus. We zien dan dat in Zondag 15 gevraagd wordt wat wij belijden met het woord
Daarom kan het lijden van Christus ook nooit worden nagespeeld in toneelstukjes of films. Want geen mens kan ooit de last van Gods toorn tegen de zonde dragen. Geen mens zou het kunnen dragen door God verlaten te worden. De Godverlatenheid die Christus aan het kruis doormaakte, zullen wij nooit met ons verstand kunnen bevatten. We moeten dan ook niet blij zijn dat we zelf die pijnlijke kruisdood niet hoeven te ervaren, we moeten dankbaar zijn dat we niet van God verlaten hoeven leven. Als je hierover nadenkt, wat roept het paasfeest dan op? Medelijden om Christus lichamelijk lijden of grote dankbaarheid?
Geen medelijden maar dankbaarheid
We hebben gezien dat Gods toorn om onze zondeschuld groot was. Dat de straf verschrikkelijk is geweest, die de Here Jezus in onze plaats droeg. Maar dat betekent niet dat wij al jammerend met een gevoel van medelijden moeten terugdenken aan het lijden van Christus. Lees maar eens Lucas 23:26-32. Daar wordt beschreven hoe Jezus naar Golgotha wordt geleid. Terwijl Hij op weg is naar Golgotha volgen hem ook vrouwen uit Jeruzalem die over Hem weeklagen. En wat doet Jezus dan? Hij laat ze niet maar doorhuilen, nee, Hij zegt hen dat ze niet om Hem moeten huilen, maar om zichzelf. Deze vrouwen hadden medelijden met Jezus, maar daarin miskenden ze Hem. Ze begrepen niet wie Jezus was en waarom Hij moest lijden. Want inderdaad, de Here Jezus móest lijden. Het was niet de duivel die Jezus naar Golgotha leidde. Het was God Zelf die Zijn Zoon gaf. En in volle gehoorzaamheid heeft Christus de toorn van God gedragen. Het leek op een ondergang van Jezus, maar het was Zijn overwinning op de duivel.
Als dit alles niet was gebeurd dan hadden wij nooit Pasen kunnen vieren, nee, dan waren wij voor eeuwig verloren gegaan. Als je dat nu eens goed op je in laat werken, dan ben je toch dankbaar! En dan moet je verdrietig zijn dat het
En als je nu Gezang 14 leest, zie je dan het verschil met het Opwekkingsnummer uit de inleiding?
Merk je dat Gezang 14 dieper ziet dan het lichamelijk lijden van de Here? Zie je dat Hij in dit zingen de eer krijgt die Hij met Zijn overwinning aan het kruis verdiend heeft? Zing het dan maar mee: