Rubriek: Van twaalf tot zestien
Schrijver: Annegreet Sikkens-Hoving
Jaargang: 5
Nummer: 11
Datum: 2011-03-23
TerugDe HERE zei over Adam in het paradijs: Het is niet goed dat de mens alleen is. Alle dieren kwamen in paren aan Adam voorbij om een naam te krijgen. Allemaal met z’n tweeën, alleen Adam was alleen. Adam voelde zich ook alleen. En toen maakte de HERE zijn vrouw, Mannin. Het is niet goed dat de mens alleen is. Toch gebeurt het wel dat mensen alleen door het leven gaan. Taken voor het huwelijk zijn gemakkelijk te vinden: Elkaar liefhebben, elkaar steunen, en wanneer de HERE het geeft, kinderen opvoeden. Maar is het een gemiste kans als je als ongehuwde door het leven gaat?
Het huwelijk
Professor Douma somt in het boekje ‘Seksualiteit en huwelijk’ zeven eigenschappen van het huwelijk op. Het huwelijk is een exclusieve relatie (één man met één vrouw), een intensieve relatie die op gezinsvorming gericht is. De relatie beschermt tegen ontucht en wordt voor het leven gesloten met een publiek karakter. Dat wil zeggen op het gemeentehuis voor de samenleving en in de kerk voor de gemeente en de HERE. Ook heeft het huwelijk een betrekkelijke betekenis. Bij de meeste eigenschappen kun je je wel iets voorstellen. Maar wat bedoelt hij met betrekkelijk?Getrouwd zijn is betrekkelijk
Het huwelijk is betrekkelijk. Op meerdere manieren. Het huwelijk is betrekkelijk omdat het niet volmaakt is. Het huwelijk is hier op aarde niet ideaal. Ook in een huwelijk kunnen eenzaamheid, zorgen en seksuele spanningen ontstaan. Ook in het huwelijk kan het zijn dat je het geloof niet samen beleeft of de HERE niet meer in alles samen kunt dienen.
Het huwelijk idealiseren is denken dat alles door te trouwen wel goed komt. Het huwelijk is geen geneesmiddel om eenzaamheid of seksuele frustratie of andere wensen op te lossen. Ook het huwelijk kent weer heel eigen zorgen, zoals ziekte van een partner, overlijden van een partner of kinderloosheid. Het huwelijk is daarom betrekkelijk.
Het huwelijk is ook betrekkelijk in die zin, dat we het niet als een algemene verplichting moeten voorstellen. Daarmee wordt bedoeld dat we dan denken dat iedereen eigenlijk hoort te trouwen. Als je eens om je heen rondvraagt, zul je weinig mensen tegen komen die zeggen dat je moet trouwen. Maar in onze manier van doen en in onze gedachten blijkt dat we er vaak wel zo over denken. En dat door gehuwden én ongehuwden. Het huwelijk is normaal en niet getrouwd zijn is abnormaal, denken we dan. Paulus dacht er niet zo over. Hoewel hij ook prachtig over het huwelijk schrijft zegt hij: Het is beter voor een mens, dat een mens niet aan een vrouw gebonden is, zei hij (1 Kor. 7:1). Hij zei ook: ‘Ik zou wel willen dat alle mensen waren zoals ikzelf. Maar iedereen heeft van God zijn bijzondere gave, de één deze en de ander die.’ (1 Kor. 7:7).Ongetrouwd zijn is betrekkelijk
Ken jij zulke mensen? Mensen die om hun gave alleen zijn gebleven? Mensen zoals Paulus? Paulus die veel moest reizen en lijden, zodat het beter was om niet aan een vrouw gebonden te zijn? We zien ongehuwden niet direct als mensen met een gave, maar eerder als mensen die moeten zwoegen om een ongewilde noodzaak in hun leven te verwerken. En de buitenwereld werkt hieraan mee door de mening te verkondigen dat iedereen zijn seksualiteit moet beleven om als mens tot volle ontplooiing te komen. Ook verstandelijk gehandicapten moeten mogelijkheden krijgen om hun seksualiteit te uiten. Zo bestaan er ontmoetingscafés voor lesbische mensen met een verstandelijke beperking. We moeten het getrouwd zijn dus niet idealiseren, maar het ongetrouwd zijn ook niet. Voor meer mensen voelt het soms meer als een opgave dan een gave. Dominee W.G. De Vries noemt in zijn boek ‘Het huwelijk in ere’ een aantal moeilijkheden voor ongehuwden. Het missen van een gesprek over de dag, onvervuld lichamelijk verlangen, gemis aan meedenken en meevoelen. Maar ook is het lastiger om discipline te hebben in het bidden en Bijbellezen. En dan het werken en daarnaast nog het eten maken en het huis schoon en gezellig houden. Ongetwijfeld zijn er nog meer moeilijkheden te noemen. Ook het ongehuwd zijn is niet ideaal, zoals er op deze wereld geen natuurlijke staat meer is, waarin het voor de mens volmaakt is.Geroepen gehuwd, geroepen ongehuwd
Het is beter voor een mens, dat een mens niet aan een vrouw gebonden is, zei Paulus. Kunnen we dat afdoen door te zeggen dat seksualiteit in die tijd nog als iets laags werd gezien en dat Paulus dat zei omdat hij elk moment (in zijn leven nog) de wederkomst verwachtte? Nee, laten we deze woorden die God door Paulus liet opschrijven, niet gemakkelijk afdoen, maar er eerlijk naar kijken. Want de vraag is hoe wij een getrouwd of ongetrouwd leven moeten zien vanuit de Schrift, wat leert God ons hierover? Dan moeten we eerst denken aan Christus. Aan de zaak van Christus. En dan is het niet direct beslist of trouwen of niet trouwen goed is. Het gaat dan om de vraag hoe we Christus het beste kunnen dienen.
Getrouwd zijn is niet het hoogste doel dat je kunt halen. Gods roeping is beslissend. Het huwelijk is een roeping van God. Wie niet getrouwd is heeft niet een kans gemist. Denk aan de Here Jezus, die ongehuwd door het leven ging, om Zijn zeer bijzondere roeping. God deelt gaven en talenten uit en roept de mensen ook. Ieder mens zijn eigen roeping. Niemand deelt zichzelf een ambt of taak toe. Gehuwden niet en ongehuwden niet. Jezus heeft van het huwelijk niet geproefd. Hij werd geroepen Verlosser te zijn van al de Zijnen en de broeder van àllen te worden. Hij moest niet slechts de Levensgezel zijn van één, of Vader van een páár kinderen.
Mensen die niet getrouwd zijn, voelen dit misschien niet direct als gave. Maar wat als opgave begint kan een gave worden. Wat begint als een plicht kan een roeping worden. En zo gebruikt de HERE de ongehuwde op een andere manier voor zijn Koninkrijk dan een gehuwde. Zoals Paulus zegt in 1 Kor 7: 32-34: ‘Wie niet getrouwd is, wijdt zijn zorgen aan de zaak des Heren, hoe hij de Here zal behagen. Maar hij, die getrouwd is, wijdt zijn zorgen aan aardse zaken, hoe hij zijn vrouw zal behagen, en hij is verdeeld. Zowel zij, die geen man meer heeft, als de jongedochter, wijdt haar zorgen aan de zaak des Heren, om heilig te zijn naar lichaam en geest. Maar zij, die getrouwd is, wijdt haar zorgen aan aardse zaken, om haar man te behagen.’
Anderen roept de HERE om gehuwd te zijn en voor hen geldt dat zij hun huwelijk tot dienst van de HERE moeten gebruiken. Een huwelijk in de HERE.Het komende Rijk
Laten we strijden voor de HERE en Hem bidden om een groot geloof. Dat het gehuwd zijn en het ongehuwd zijn tot Gods eer mag zijn, ieder in zijn eigen taak en verantwoordelijkheden. Ook wanneer we jong zijn en ons afvragen hoe ons leven zal verlopen. En als we denken: “kom ik ooit iemand tegen die bij mij past?” Laten we allemaal bezig zijn met de dingen van de Vader. Zoek eerst Zijn Koninkrijk (Mat. 6:33). Want door vele verdrukkingen heen zúllen we daar komen. De tijd hier is kort. Laten we uitzien naar het loon dat in de hemelen is. Laten we nu al onze schatten in de hemel verzamelen, waar mot nog roest ze aantast. Laten we in liefde leven, rekening houdend met Gods Woord dat het niet goed is dat de mens alleen is. Laten we daarom naar elkaar omkijken. Laten we getrouwd ook tot steun zijn voor hen die niet getrouwd zijn. Laten we ongetrouwd onze gaven inzetten voor de gemeente en heel Gods Rijk.
Want eens vieren we de bruiloft van het Lam. Dan zullen we allemaal leven in liefde tot de Bruidegom aan wie we voor altijd verbonden zullen blijven. Gods kinderen van alle tijden en van alle plaatsen. Zij die voor ons heengingen, maar ook zij die na ons nog zullen komen. Dan zal het ideaal bereikt zijn. Gods ideaal: HIJ ALLES EN IN ALLEN!