Regering, regeer!
Met ongeduld werd het einde tegemoet gezien van het 100-dagen-tournée van het kabinet. Het regeerakkoord blijkt in het geheel niet vast te liggen; de PvdA, hoewel deelgenoot daarin, doet al haar best om reeds nu de beslissingen in haar voordeel om te buigen. Antwoord daarop komt er niet van de zijde van het kabinet, want dat is op stap. En zo komt het dat de fractieleider van de ChristenUnie in de Tweede Kamer, de heer Slob, genoodzaakt was een tegenaanval te doen. De COC moet niet menen de rol van bevoordeelden in het land te kunnen spelen; het spel is veeleer het stoken van een vuur, dat henzelf in brand zou kunnen steken. Wat eerst niet geregeld behoefde te worden, zou nu wel eens in de wetgeving kunnen komen vast te liggen en dan zijn de ‘heren’ verder van huis. Zo is de COC gewaarschuwd tegen de tijd dat ministers en aanhang terugkeren om zelf de regering weer op zich te nemen.
De ongebondenheid der mensen bedwingen: zouden de christen-regeerders deze plicht uit de Nederlandse Geloofsbelijdenis zich nog herinneren? Het volk moge de vrijheid beminnen, de losbandigheid, die daardoor aan de drempel ligt, mag geen voet daarbinnen krijgen. Premier en ministers dienen hiertegen scherp te waken en krachtig op te treden. Want wat hier door Slob werd tegengestaan is niet maar een brutale aanval van de ene bevolkingsgroep op de andere, maar hier keren de burgers van Sodom zich tegen de burgers van Gods Koninkrijk. Hier wordt de geschiedenis van Lot herhaald, van wie in Sodom werd gezegd: “Deze ene is als vreemdeling komen vertoeven om ons geheel en al de wet te stellen!”(Genesis 19:9). Dat is in werkelijkheid de botsing van COC en ChristenUnie. En dus is de waarschuwing van Slob meer dan het wapperen met de wet, het is in feite het stellen van de Wet en zeer op zijn plaats; zij houdt zelfs meer in dan de waarschuwing voor het gevaar van een juridisch vuurtje dat door hen wordt aangestoken. Hier komt straks het vuur van de toorn van God tevoorschijn, die eeuwig Dezelfde is en op zeker moment met zíjn vuur zal ingrijpen, hoe Hij dat dan ook doen zal in deze laatste dagen.Antithetisch denken
Er is gezegd, dat christelijke partijen meer rekening moeten houden met het feit dat een mens onbekwaam is tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. Op een congres van het wetenschappelijk instituut van de ChristenUnie werd dat aanstonds in de praktijk gebracht door de Theoloog Stefan Paas, die daar debatteerde met rechtsfilosoof Afshin Ellian en PvdA-Kamerlid Paul Kalma. Zoals te verwachten leidde dat tot niets. Het is dan ook de vraag of een dergelijk optreden wel juist is. Het lijkt me dat dit onnodig, zelfs onzinnig is. Christelijke politiek behoeft niet tegenover de wereld te worden gerechtvaardigd. Dan zouden ook liberalen en socialisten regelmatig hun geloof in de Verlichting moeten verdedigen.
Er wordt gezegd dat het CDA aan geheugenverlies lijdt, maar ik denk dat dit voornamelijk schriftgegevens betreft. Heeft Paulus ooit een debat aangegaan met stadhouders? Hij discussieerde onophoudelijk met Joden, met de valse kerk van die dagen, maar tegenover stadhouders en zelfs de keizer getúigde hij van het geloof. Verdediging is in de wereld nutteloos, men gelooft het toch niet. Hetgeen dan in dit debat ook onomwonden werd gezegd: beste mensen, maar je blijft hen wantrouwen. En dat is dan nog eufemistisch gezegd, want de wereld haat de kerk en zal haar zoveel mogelijk verdrukken.
Naast de onvolkomenheid van de mens, zullen CDA en CU ook weer het antithetisch denken in hun politiek beleid moeten opnemen.Geweldenarij
Het drama in de Amerikaanse staat Virginia confronteert niet alleen de Verenigde Staten met een boosaardig rondwarende geest van vernietiging. Het is immers niet alleen een scholier, die ontevreden is over wat dan ook, het is de manier waarop de onmin gestalte krijgt. De meeste media reiken in hun analyse niet verder dan film en t.v. Zeker: het regelmatig kijken naar een schijnwereld van actie en reactie, van wraak en weerwraak voert tot de gewenning aan deze mentaliteit. Zodat in die gesteldheid hetzelfde wordt toegepast wat men eerst heeft vastgesteld als een normaal levensverschijnsel. Maar wat is dan het verschil tussen een moordpartij op een onderwijsinstituut en een moordaanslag, die wordt toegeschreven aan Al Qaeda, of aan een bomaanslag in Bagdad of omgeving? Ook daar die drang tot vernietiging van al wat leeft. En met die constatering komen we dichter bij de oorzaak: het is de satan, die kennelijk losgelaten wordt om de hele wereld te verleiden (Openbaring 20:8). Het gevolg is een toenemende wetteloosheid, met daaruit voortkomend een steeds sterkere geweldenarij. Het is tegen die achtergrond, dat wij de gebeurtenissen in deze steeds kleiner wordende wereld moeten volgen. Opdat wij niet verschrikken, maar vertroost zijn.Markante meningen
Over een studie van het Wetenschappelijk Instituut van het CDA:
Het rapport houdt er per saldo een nogal optimistische mensvisie op na. Er klinkt maar weinig in door van wat toch een van de opvallendste karakteristieken van het christendom is: het besef dat mensen onvolmaakt zijn, gebrekkig. Dat we er steeds weer een rommeltje van maken. Er wordt wel wat gemompeld over „kwetsbaarheden” en andere menselijke zwakheden. Maar je vindt er hooguit een zwakke echo van de klassieke christelijke leer over de erfzonde.
Die sombere gereformeerde mensvisie heet religieus niet bruikbaar meer. Ook politiek is zo veel zondebesef niet erg courant. Wat moet je met een partij die rondtolt in pessimisme? Die blijft steken in menselijk onvermogen? Erfzonde? Dat klinkt heel ouderwets. Zo ouderwets dat zelfs verstokte gereformeerden zich er tegenwoordig een beetje voor schamen.
Dat is meer dan een lichtzinnige ketterij. Het is vooral een gemiste kans om een klassiek-christelijk dogma weer een gepaste, heilzame plaats te geven in het christendemocratisch denken.
Reformatorisch Dagblad 13 april 2007