Vreemdeling of inwoner?
Na de statenverkiezingen had het geseculariseerde ND een grote foto op de voorpagina van een juichende SP-bijeenkomst. Van CU of CDA kon er kennelijk geen foto af. Het RD had tenminste de top van de CU op de voorpagina, hoewel ik ook deze foto niet in mijn werkkamer zou willen hebben. Voorts staat dezelfde pagina vol met overmoedige kreten van de CU, die nu ook in de provincie wil regeren. Nationaal komt zij er nauwelijks aan toe, maar nu zal men overal, geschikte kandidaten of niet, eens even de macht aan zich trekken. Dat is de geseculariseerde kerkmens, die overal in de wereld kan meedoen, in plaats van de bescheidenheid van een vreemdeling te betrachten. Juist vanuit dat vreemdelingschap in de wereld kan een christen veel krachtiger optreden, omdat hij een Zender heeft, die hem zijn opdrachten geeft. Is men echter ingezetene, dan zal men om zich heen moeten zien om zich ten eerste waar te maken en ten tweede aan te passen. Daarom heeft de SGP het in feite veel gemakkelijker dan CU of CDA.Curieus
Overigens was het karakter van de statenverkiezingen zodanig, dat het RD sprak van ‘een rare dag’. Waarom worden er Provinciale Staten gekozen? Dat is nogal eenvoudig: om de provincies te besturen. Alzo niet de pers en vele kiezers. Men kiest om een senaat te kiezen. Maar dat is het werk van de PS, dus de kiezers komen er slechts in tweede instantie aan te pas. En een groot deel van de media deed ook alsof die verkiezing ‘een lakmoesproef voor de coalitie’ was, een soort referendum om zich uit te spreken over de kwaliteit van het kabinet. Het RD schreef dan ook terecht:Waar hebben we het eigenlijk over? Een kabinet dat pas een week geleden zijn regeringsverklaring presenteerde. Een ministersploeg die amper in de startblokken staat. Hier valt in feite nog niets te beoordelen.
Maar met dit alles heeft toch de ChristenUnie een forse winst behaald, die tenslotte toch het evenwicht tussen Tweede en Eerste Kamer handhaaft. De SP moge dan een nog grotere winst hebben behaald, als oppositiepartij heeft zij geen inbreng in het kabinet, hoogstens in haar beleid.
Zo heeft Nederland uiteindelijk een regering gekregen, die een ander uitgangspunt heeft dan de voorgaande kabinetten. Of er veel zal veranderen hebben we al eerder betwijfeld, maar moet zijn bewijs uiteraard nog wel hebben.Kinderlijk
Vooralsnog hebben de beide CU-ministers zowel de pers gezocht als ludieke handelingen gepleegd. Minister Rouvoet ging met de jeugd op stap om een schijn-kabinet op een schijnbordes van Lauswolt te Beetsterzwaag te laten fotograferen. Hetgeen niet zoveel zoden aan de dijk zet. Minister Van Middelkoop liet zich elders, in zonniger streken op portret zetten, terwijl hij lintjes uitreikte. Wat nu ook niet zo opzienbarend is. Vermoedelijk een restantje van het vorige kabinet, waaraan minister Kamp niet was toegekomen.
Het lijkt me veeleer nuttig om tijdens de inwerkperiode de werkkamer op te zoeken, enige ambtenaren aan te horen en de pers verre te houden. Weet men wat meer, dan kan altijd enige verpozing worden gezocht in handelingen als bovengenoemd, maar dan wel na de pers stof tot discussie op hoger niveau te hebben gegeven. Nu komt het allemaal wat kinderlijk over, alsof de nieuwe bewindslieden eigenlijk niet goed weten waarmee ze moeten beginnen.
We hopen dat zij in de komende tijd de natie zullen laten weten, dat na deze ontspanning een grote inspanning volgt, gestuwd door de verkondiging van Gods Woord, die zij elke zondag horen (zij waren ook op Biddag in de kerk te vinden), het land ten goede en de goddelozen ten spijt.Geweten
In de Bommel-verhalen van Maarten Toonder wordt het kwaad in de samenleving voorgesteld door Magister Hocus Pas. Deze bezit op zeker moment een hoge hoed, ‘Kniphoed’ genaamd, die de macht heeft dingen te verkleinen. De magister blijkt er nogal wat goudstukken uit te kunnen halen en verklaart dat dit komt omdat zijn geweten inmiddels is ingekrompen tot de grootte van een erwt. En geld is niets anders dan een verkleind geweten.
Hoe goed dit door de schrijver is gezien blijkt nu uit de beleggingspolitiek van onder andere de ABP, het pensioenfonds voor ambtenaren en andere pensioenfondsen. Zij hebben gezamenlijk in 2006 voor 229 miljoen euro belegd in wapenproducenten. De dramatische verhalen die journalisten met hun kleurpotloden daarbij schrijven als conclusie zal ik hier niet herhalen, omdat het feit zelf al bedenkelijk genoeg is. Moet het door werknemers bijeen gespaarde geld voor de oude dag dienen voor wapentuig, dat bedoeld is om opstanden te ondersteunen, mensen te doden en heersers aan de macht te helpen? Ja, zegt de directeur beleggingen van het ABP, want in de eerste plaats moet er een aantrekkelijk rendement worden gemaakt en wapenbedrijven hebben dat.
Men moet toch wel een geweten als een erwt hebben, om dit te kunnen verdedigen. Dat mijn maandelijkse pensioen voor een deel wordt betaald uit wapenleveranties is geen aangename gedachte. Het gezegde: de een z’n dood is de ander z’n brood klinkt dan wel erg schril.Markante meningen
Het Centraal Bureau voor de Statistiek berekende dat de Nederlandse bejaarden sneller aanzienlijk ouder worden dan was gedacht.
Elsevier 10 maart 2007
(Nu twee of drie verjaardagen per jaar?)