Kerk van Christus (3)

Als inleiding op dat wat we gaan schrijven, zoals beloofd, over de redenen tot vrijmaking A.D. 2003, willen we eerst nog eens het belang onderstrepen van de zuivere prediking als kenmerk van de ware kerk. Waarom is dat zo en wat houdt dat in? Speciaal vraag ik de aandacht van de jeugd van de kerk. Lees deze artikelen (ook de vorige twee over de kerk), spreek er met elkaar en thuis over. En ouders, spreek er met uw kinderen over. Maak uw kinderen bewust van de noodzaak en de redenen tot vrijmaking. We hopen er door deze artikelen aan bij te dragen. Bedenk altijd dat reformatie verantwoordelijkheid van de mens is, maar werk van God. En waarom spreken we van werk van God? Opdat niemand roeme in zich zelf of in de mens, maar wie roemt, roeme in de HEERE (1 Cor. 1: 31).
De kerk van Jezus Christus is te herkennen aan de drie kenmerken. Zuivere Woordverkondiging, zuivere bediening van de sacramenten en zuiver gebruik van de kerkelijke tucht (Art. 29 NGB). In die kenmerken zien we de beide sleutels van het Koninkrijk der hemelen. Namelijk de verkondiging van het heilig Evangelie en de tucht (Zon 31 HC).
Nu kunnen we vragen: hoe zit dat met de bediening van de sacramenten? Horen die niet bij de sleutels van het Koninkrijk der hemelen? Of hoort het niet bij de kenmerken van de kerk? Toch is dat antwoord niet zo moeilijk. Want zoals we allemaal weten hebben de sacramenten op zich zelf genomen geen waarde. Alleen door het Woord, door de levende verkondiging van het Woord hebben ze waarde en inhoud. Ze betekenen en verzegelen immers de beloften van het verbond zoals dat tot ons komt in het (gepredikte) Woord. In dit geval kunnen we dus Woord en sacramenten als een geheel beschouwen.
Door de verkondiging van het heilig Evangelie wordt het Koninkrijk der hemelen voor de gelovigen geopend en voor de ongelovigen gesloten (vr. en antw. 83 HC). Dat is nogal wat. De prediking, dat is de Woordverkondiging of ook wel genoemd: de bediening der verzoening, gaat dus over leven en dood. Over eeuwig leven en eeuwige dood, over hemel en hel. Het is trouwens opvallend, maar tegelijk ook heel mooi, dat in die verschillende uitdrukkingen voor de prediking het leven voorop staat. Verkondiging van Evangelie, bediening der verzoening. Prediking is dus niet alleen maar oordeelsprediking, maar in de eerste plaats genadeprediking. Gods beloften, Gods genade, de verlossing gaat voorop. Zelfs de wet van de 10 geboden, die duidelijk spreekt van oordeel, heeft als uitgangspunt de verlossing daarvan. Namelijk: Ik heb u uitgeleid uit het diensthuis van de zonde. Maar als de prediking dus gaat over eeuwig leven en eeuwige dood gaat het voor ons ook des te meer spreken, dat het aankomt op zuivere prediking. Misschien kijken we daar wel eens vreemd tegen aan. Zuivere prediking. Hoe kan dat nu? Een dominee is toch ook maar een mens en allerminst volmaakt. En er zijn zoveel verschillende meningen en uitleggingen van de Bijbel, wat is dan toch zuivere prediking? Is dat er wel? Schatten we ons zelf (de mens) niet te hoog in? Of stellen we veel te hoge, ja onbereikbare eisen aan een predikant of aan een kerk? En zelfs de kerk die zegt de zuivere prediking te hebben, ook die kerk heeft zijn criticasters die op die zuivere prediking nog weer wat hebben aan te merken. Kortom: hier op aarde wordt geen zuivere prediking gevonden evenals dat er geen ware kerk kan zijn.
Direct willen we een misverstand weg nemen. Want met zuivere prediking wordt niet volmaakte prediking bedoeld. Net als dat met ware kerk niet de volmaakte kerk of de kerk van enkel uitverkorenen wordt bedoeld. Alleen God is volmaakt. Hij verkiest wie Hij wil (Rom. 9: 18) en Hij opent en sluit Zijn Koninkrijk (Openb. 3: 7). Maar er is wel een opdracht voor ons. Niet om alles maar af te wachten, omdat God alles al heeft bepaald. Maar: Blijf uw behoudenis bewerken met vreze en beven (Filipp. 2: 12). En lees maar in Matth. 5: 48: Gij dan zult volmaakt zijn, gelijk uw hemelse Vader volmaakt is.
Ja, de eis tot zuivere prediking is er. En met alle zonden en gebreken van predikant en kerk is ze er ook werkelijk. Het zijn juist de zonden en de gebreken van de mens die er voor zorgen dat de prediking niet volmaakt is. Maar dat is wat anders dan zuiver. Immers, de mens kan met al zijn zonden toch het Woord van God naspreken. Hij is er toe geroepen. Vraagt de HEERE niet telkens en overal van ons dat we leven naar en spreken vanuit Zijn Woord? Zo is het met de prediking. Spreken vanuit Gods Woord. En als dat ook werkelijk gebeurt, dan kunnen we zeggen dat God Zelf door de prediking tot ons spreekt. En dat dus door Gods eigen Woord het Koninkrijk der hemelen open en dicht gaat. Maar hoe spreken we naar Gods Woord? Wanneer is het menselijk belijden zuiver?
Daar komt nu op ons af de noodzaak van een goede opleiding voor predikanten. Een gereformeerde opleiding. Een opleiding waar in alles de heiligheid en betrouwbaarheid van Gods Woord voorop staat. Waar de Schriften worden onderzocht, waar de grondtekst wordt bestudeerd, waar vooral ook Schrift met Schrift wordt vergeleken. Zorgvuldig en nauwkeurig. Niet in de eerste plaats de vragen van deze tijd, de praktijk in de kerken, het gevoel of de beleving van de kerkmens, maar alleen Gods Woord centraal. De predikant moet er van doordrongen zijn dat hij namens zijn Zender spreekt, dat hij Gods Woord moet naspreken. Dan is er geen ruimte voor fantasieën, voor eigen meningen, voor eigen inzichten. Want met fantasie of met eigen mening wordt Gods Koninkrijk niet geopend. Als er geen zuivere prediking is, dan is Gods Koninkrijk gesloten en dan blijft zij ondanks die zogenaamde prediking ook gesloten. Immers alleen Gods eigen Woord opent het Koninkrijk.
Het Koninkrijk der hemelen is door de zonde voor alle mensen gesloten. Het wordt alleen geopend voor hen die Hem met waar geloof aannemen, die al hun heil alleen van Christus verwachten. Wat een geweldige ernst voor de kerk en haar dienaren des Woords om alleen dat Evangelie te brengen en zo te waken voor de zuiverheid van de evangelieverkondiging. Is die zuiverheid er niet dan is Gods Woord er niet. Alleen Gods Woord is Gods Woord. Iets wat er misschien veel op lijkt niet. De satan doet zich immers ook voor als een engel des lichts? (2 Cor. 11: 14) Deformatie van de kerk concentreert zich dan ook allereerst rond de zuivere bediening van Gods Woord als sleutel van het Koninkrijk der hemelen.
Waar Gods Woord niet meer zuiver wordt verkondigd, daar deformeert de kerk.
Waar kerkleden niet meer luisteren en leven naar de zuivere Woordverkondiging, daar deformeert de kerk ook.
Deformatie in leer en/of in leven. En omdat leer en leven één zijn, zien we dat deformatie dus ook in beide doorwerkt. Daar tegenover is reformatie ook een zaak van beide: leer én leven. D.V. de volgende keer willen we de deformatie in en rond de prediking in de GKv bespreken.