Naar de toekomst
We staan vandaag weer voor een nieuwe cyclus van dagen, voor het jaar 2009, in de jaarcyclus die begonnen is bij de komst van Gods Zoon in het vlees van mensen, van zijn eigen schepping, en die zal eindigen op de jongste dag. Want zonder Hem is geen ding gemaakt, dat gemaakt is (Johannes 1:2 HSV). De viering daarvan die nog maar enkele dagen achter ons ligt, staat altijd in het licht van Zijn toekomst, van zijn wederkomst om het oordeel te vellen over levenden en doden. In dat licht staan wij aan het begin van het jaar van onze Here 2009. En wij zien om, teneinde te ontdekken of wij uit de historie van 2008 kunnen vaststellen wat het vervolg daarvan zal zijn. Hoe is Nederland, hoe is de wereld voortgevaren naar dat eindpunt van de jongste dag?Ongewapend
Wat dan allereerst opvalt in het samenvatten van een jaar nationale politiek, is de worsteling tussen christen-politici, waarin minister Rouvoet een groot aandeel, eigenlijk het voortouw had en de antichristelijke macht, waarvan minister Plasterk de aanvoerder is. De moeite om een natie te regeren naar eis van Gods Woord en wet, blijkt groot geworden te zijn, groter dan ooit het geval was, toen Kuyper en Colijn, zelfs Gerbrandy hun gereformeerde afkomst niet onder stoelen en banken staken, maar het land een halve eeuw lang regeerden met de vaste hand, die de zekerheid van een onvervalst geloof vertoont. Het verschil tussen toen en nu wordt sterker nog geaccentueerd door het kerkelijk verval in Nederland. Werden de drie eerstgenoemden gesterkt en voorzien van een geestelijke wapenrusting door een Schriftgetrouwe prediking, waarin de nadruk viel op Gods wil met deze wereld, nu is die prediking in de meeste gevallen naar de wil en wens van mensen, om de hoorders tevreden te stellen en de preek 'te doen landen'. Waar nog Gods Woord wordt bediend, is het vervallen tot de melkspijs van kinderen in het geloof; de vaste spijs, waarmee volwassen mensen aan het werk moeten, is veelszins van de kansel verdwenen en vervangen door de tolerantiegedachte van een postmodern tijdperk. Dat knauwt en knakt een gereformeerde politiek. Sinds het GPV met haar Schriftgetrouw sprekende vertegenwoordigers is ondergegaan in deze baaierd, is het moeilijk geworden om stand te houden in de boze dag, waarin de antichristen almeer opdringen naar de macht over de natie. Niet in het minst wordt de moeite van de SGP-vertegenwoordigers, de heren Van der Vlies en Van der Staaij daardoor des te groter. Zij zijn het die, zonder de binding aan compromissen, naar Gods Woord hun bijdrage kunnen leveren aan ’s lands politieke welvaren, dat alleen bestaan kan bij gratie van Gods welbehagen. Steeds vaker wordt dan ook – en niet alleen van onze kant – gezegd dat deelname aan de regering niet mogelijk is voor ‘Bijbelgetrouwe christenen’. Er bestaat zelfs reeds een partij van die naam, die dit stelt.Sodombestuur
Als gezegd is minister Plasterk in die opdringende macht wel de sterkste vertegenwoordiger geweest in het afgelopen jaar. Hij werd nimmer moe om de mannen met een wezenshandicap: de aantrekking tot de eigen sekse, te steunen in hun verlangen om zo openbaar mogelijk aandacht te schenken aan hun afwijking. Wat bedekt zou moeten blijven, wordt bijna als een deugd beschouwd en wat een gevolg is van de zonde in de wereld, als een teken van een gezond bestaan. Zonder te letten op de ultieme gevolgen daarvan, waardoor Sodom ontijdig werd prijsgegeven aan het vuur, dat oorspronkelijk door God was bestemd voor de jongste dag, als de gehele aarde daarin zal ondergaan. Nu ligt daar ter waarschuwing aan latere generaties dat lidteken van een zoutmeer in de aarde langs de rand van het beloofde land, waarin het volk Israël werd uitverkoren om de Christus voort te brengen. Tussen het terrein van Christus’ opstanding en de plaats van het diepste verderf ligt nog minder dan het Jordaandal. Met die historie wordt in onze natie absoluut geen rekening gehouden, hoeveel te minder met de wederkomst van de Rechter over de aarde. Die aandrang van deze minister heeft zelfs het christelijk deel van onze natie in zijn greep gekregen doordat z.g. ´refo-scholen’ subsidie van hem hebben aanvaard voor het geven van aandacht aan deze groep. Al wijzen deze scholen uiteraard de praktijk af, toch zijn zij met deze aanvaarding precies in het straatje van de minister (en van de COC) geraakt, waarvan zij verre hadden moeten blijven.Sanering
Daartegenover was het vooral minister Rouvoet, die alle tegenweer doorstond om het gezin weer voor te stellen als de hoeksteen van de samenleving, de oude slogan van het CDA, die allang in onbruik was geraakt. Wie het gezin heeft, heeft de jeugd en wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Op die slagzin valt natuurlijk heel wat af te dingen, want de toekomst is niet aan mensen, dus ook niet aan de jeugd van vandaag, maar aan Christus, die de mensen gebruikt om tot zijn Dag te geraken. Maar de bedoeling is duidelijk: de onlusten van de laatste tijd, de onverschilligheid, het verslavingsgevaar, zij alle komen voort uit de gezinnen, die niet door christelijke, maar door antichristelijke machten worden gestuurd. Als het de minister onder Gods zegen gelukken wil om daarvan iets bij te sturen en de mentaliteit te veranderen, dan zal dat in het voor ons liggende jaar zeker zijn vruchten opbrengen.Stabilisatie
In de politieke kringen zelf was een tendens van stabilisatie op te merken. Populisten als Wilders en mevrouw Verdonk bleken hun kruit al vroeg te hebben verschoten; nu het op regeren aankomt hebben zij niets meer in te brengen. Bolkestein sprak van een strovuur dat snel opvlamt en even snel weer uitdooft. Maar een man als Rutte, de nieuwe leider van de VVD, heeft in dat gevecht om de volksgunst zijn kruit droog gehouden. Evenwel gebruikt hij dit nu om voor zichzelf zowel een monument als een podium op te bouwen, allereerst door Rouvoet te beschuldigen van betutteling. Daarmee een voorbeeld gevende hoe betuttelen naar zijn inzicht wèl moet. Want het blijft betuttelen, hoe men het ook wendt of keert, als men de ander met zijn vinger nawijst. Breed politiek gezien betekent dit dat geen christelijk beleid in zijn voornemens past, zodat Rouvoet zijn geschut alvast richting VVD kan opstellen. Maar dat er een stabiliserende geest van hem uitgaat, moet men hem nageven; de VVD kan de door de firma Wilders & Verdonk gemaakte scherven bij elkaar rapen en trachten nieuwe potten te bakken.Hebzucht-crisis
Wat het maatschappelijk facet van de samenleving betreft was de meest opvallende gebeurtenis het verlies aan bezit van de grote geldmagnaten. Men noemt die nog lopende crisis 'kredietcrisis' omdat het begin daarvan lag bij de kredieten die via hypotheekleningen aan de consumenten waren gegeven, in Amerika eerst en elders later. Maar in wezen was dit de ontmaskering van de hebzucht onder de volken. Wie rijk willen worden, vallen in verzoeking en in een strik en in veel dwaze en schadelijke begeerten, die de mensen doen wegzinken in verderf en ondergang (1 Timotheüs 6,9 HSV).
Dat Schriftwoord werd eens te meer vervuld en zichtbaar gemaakt in een voortdurend dalende AEX-index aan de beurzen. Ook dit verschijnsel kenmerkt het laatste van de dagen, waarin de mensen ‘liefhebbers van geld’ (2 Timotheüs 3:2) zullen zijn. Overigens is de lange rij van kwade eigenschappen, die Paulus daarna laat volgen, even sterk zichtbaar in onze dagen, in het afgelopen jaar steeds sterker naar voren komend in wetteloosheid en geweldenarij. Als in de dagen van Noach
Dat laatste woord brengt ons in het terugzien tot dankbaarheid jegens de Here God, die ons land tot nu toe heeft behoed voor terreur en geweld. In het Midden-Oosten zijn de ongebreidelde moordaanslagen op weerloze mensen aan de orde van de dag, niet alleen in het Iraakse Bagdad, maar ook in het Indiase Bombay. Louter uit lust tot heersen over het leven van medemensen schiet men maar raak op menigten, ongeacht nationaliteiten. Het behoort tot de donderslagen, die Johannes niet mocht optekenen (Openbaring 10:4) en die nu duidelijk worden in een evengelijke uiting van menselijke kracht en macht als in de dagen van Noach, toen beide zijden van de door God gestelde antithese zich hadden vermengd tot één grote en machtige massa, op het toppunt van de machtswellust die door Lamech als valse profeet was uitgeroepen tegen zijn beide vrouwen (Genesis 4:23-24).Gezagswisseling
Tegenover die ongebreidelde anarchie gaf God de bevoegdheid van het gezag aan de Amerikaanse president, mr. Bush, die aan het eind van het jaar werd vervangen door zijn opvolger Obama, de eerste gekleurde president. De invloed in de wereld van deze grootmacht is onmiskenbaar; slechts de methode waarmee deze macht die uitoefent, kan aan kritiek worden onderworpen. Bush heeft volgens velen gefaald, maar dergelijke kritiek is altijd al het lot geweest van hen, die hun taak niet hebben kunnen afmaken, om welke reden dan ook. Ook van Osama zullen wij in het komende jaar geen wonderen hebben te verwachten, ook al zal zijn tactiek een andere zijn dan die van Bush. Het is Christus die de wereld regeert, maar wel door mensen. Zij zijn slechts instrumenten in zijn hand. Dan moge aan de aandacht van Amerikaanse presidenten allerlei zaak ontsnappen, aan Christus' oog ontsnapt geen ding. Aan Hem is na zijn opstanding alle macht gegeven in hemel en op aarde (Matth.28:18). In dat geloof kunnen wij rustig voortwerken aan hetgeen Hij ons op de handen legt. De HEERE vernietigt de raad van de heidenen;
Hij verbreekt de gedachten van de volken.
Maar de raad van de HEERE bestaat in eeuwigheid,
de gedachten van zijn hart duren voort van geslacht tot geslacht.
Welzalig het volk dat de HEERE tot zijn God heeft,
het volk dat Hij zich tot een erfenis verkoren heeft. (Psalm 33 :10 -12 HSV)Afbraak voltooid
Van de blik naar en over de einder komen wij terug bij eigen erf. Daar werd de afbraak van de gereformeerde levenswandel, die begon bij de secularisering van het dagblad en het opruimen van het politieke isolement in de aftakeling van het GPV, voltooid. Tenslotte is ook het begin van Christus' reformatiewerk in de jaren 40 van de vorige eeuw gesloopt door het gereformeerde karakter van het onderwijs aan de jeugd van de kerk weg te nemen, eerst door de werkelijk gereformeerde onderwijskrachten te ontslaan en daarna anderen aan te stellen. De ernst daarvan is nauwelijks tot het kerkvolk doorgedrongen, aangezien het vertrouwd is geraakt met de relativiteitsgedachte, die zich uitspreekt in het roepen van ‘Here, Here’ als een voldoend argument om het Koninkrijk van God binnen te gaan. Maar de uitdrukkelijke wil van God (Mattheüs 7:21) komt in die gedachte niet ter sprake, wordt dus ook niet meer aan de kerkjeugd onderwezen en zal dus steeds verder op de achtergrond raken in wat eens gereformeerde scholen heetten. De gevolgen van die nu voltooide afbraak zal in het komende jaar en daarna volgende jaren te meer de eis accentueren van onderwijs in eigen kring. Opdat de school naast de kerk blijft staan.De hoop wordt niet beschaamd
Zo belijden wij, het nu eindigende jaar overziende,Het zijn de gunstbewijzen des Heren, dat wij niet omgekomen zijn, want zijn barmhartigheden houden niet op. Elke morgen zijn zij nieuw, groot is uw trouw! (Klaagliederen 3:22-23).
Zowel nationaal als kerkelijk moeten wij daarmee elke dag van 2009 God eren. En God zal uitkomst geven tegen satans grote woede van erf tot einder. Want zíjn tijd is kort en de onze verduurt de eeuwigheid.