Het is vijf jaar na de vrijmaking. Weten we nog waar het om draaide? Weet jij waarom jij je hebt vrijgemaakt?
In de afgelopen jaren zijn er verschillende artikelen in dit kerkblad verschenen waarin werd uitgelegd op welke punten de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKv) afdwaalden van Gods zuivere Woord. Ook is er in De Bazuin van de afgelopen weken speciaal teruggekeken op de vrijmaking. Daarnaast zijn er verschillende boekjes te vinden die het helder uitleggen en ook op internet is hierover veel te vinden.
Als je wilt weten wat de redenen zijn waarom wij ons hebben vrijgemaakt, is er genoeg te lezen. En het is helemaal niet verkeerd om dat te doen. Want als je het weet, kun je erover vertellen als iemand je ernaar vraagt. En als je jezelf eens afvraagt waarom je nu eigenlijk in déze kerk zit, kun je weer nagaan waarom de vrijmaking zo nodig was.
Melk
In dit artikel ga ik niet alle redenen van vrijmaking opnoemen. Toch wil ik even iets vertellen van hoe het was in de GKv; de geest die steeds meer ging heersen in deze kerken.
De kerk van Christus moet strijden om de waarheid vast te houden. Ze moet de dwaling weren. Het woord ‘antithese’ heb je vast al eens vaker gehoord. Het betekent tegenstelling. Er is een tegenstelling tussen de wereld en de kerk. En die is er niet voor niets. Want God heeft vijandschap gezet tussen het vrouwenzaad en het slangenzaad. Wij mogen niet meedoen met de wereld. En ook de wereld niet toelaten in ons eigen leven. Maar daarover werd weinig meer gepreekt en over gesproken. Het ging vaker over de liefde tot elkaar en de liefde tot God. En ook daarover heeft de Here Jezus het in Matthéüs 22:37-40. Het is de samenvatting van de tien geboden. Want als wij Zijn geboden bewaren en doen, dan is er liefde tot God en tot elkaar. Maar het werd haast zo, dat de liefde van God aan de ene kant, en Zijn geboden aan de andere kant los van elkaar kwamen te staan. Men beseft niet meer dat als je het over liefde hebt, je het ook over zijn geboden moet hebben. In onze begrippen is dat vaak liefdeloos. Maar dat is niet zo, ook al vergeten wij dat vaak. Zo werd bijvoorbeeld over het zevende gebod, over de echtscheiding, veel lichter gesproken dan eigenlijk mag. Er zouden wel meer gevallen zijn waarin echtscheiding mogelijk is, zo zei men. Daar moet je in liéfde mee om gaan.
Het ‘goede gevoel’ kreeg ook steeds meer invloed op hoe je met je geloof omgaat. In plaats van steeds meer de zekerheid te verkrijgen uit Gods vaste beloften, ging het steeds meer om de beléving van je geloof. En juist daarmee hadden ook veel veranderingen in de eredienst te maken. Van het invoeren van allerlei soorten muziek tot speciale themadiensten waarin niet meer de prediking van Gods Woord in het middelpunt stond. Wat komt de mens dan gemakkelijk in het centrum te staan.Ontwikkeling
Deze veranderingen kwamen langzaam, maar zeker. Het werd steeds duidelijker. Maar in de tussentijd kregen we steeds minder van het brood; het voedende brood dat ons geestelijk leven versterkt. We moesten het vaak doen met melk.Want ieder, die nog van melk leeft, heeft geen weet van de rechte prediking; hij is nog een zuigeling. Maar de vaste spijs is voor de volwassenen, die door het gebruik hun zinnen geoefend hebben in het onderscheiden van goed en kwaad. (Hebreeën 5 : 13 en 14)
De preken waren er steeds meer op gericht om buitenstaanders te bekeren, in plaats van om de kerkleden geestelijk te versterken. Nieuwe gelovigen hebben inderdaad eerst melk nodig. Dat noemt de Hebreeënbrief het eerste onderwijs aangaande Christus. Maar wij, kerkleden moeten dat laten rusten en ons richten op het volkomene, zonder opnieuw het fundament te leggen van bekering van dode werken en van geloof in God. (Hebr. 6:1).
We kregen de vaste spijs vaak niet, waarmee we ons zouden kunnen oefenen in het onderscheiden tussen goed en kwaad. En die hebben we juist zo nodig, telkens weer. Er komt een tijd dat alleen melk niet meer voldoende is. Als een baby op een gegeven moment niet overgaat van de melk naar vast voedsel, dan krijgt hij te weinig. Hij heeft voedzaam eten nodig.Kennis
En wijzelf? Op jeugdverenigingen werd er in Gods Woord gestudeerd. Maar hoe vaak hadden niet de meningen van de verenigingsleden de overhand? Als er een vraag beantwoord moest worden, dan zochten we het antwoord meestal niet eerst in de Bijbel op. Hoe vaak was het niet ‘ik vind dat...’ en ‘ik denk dat...’. Ons gevoel zegt ons heel veel. Maar hoe kunnen wij op ons eigen inzicht rekenen, als dat bedorven is door de zonde? Dat kan niet! Met ons eigen verstand kunnen we het heilige Woord van God niet begrijpen. God moet ons verstand verlichten, zodat we Zijn bedoeling gaan zien. En het is echt niet altijd zo, dat wij ons er dan fijn bij voelen. Dat is niet wat de Here van ons vraagt. Hij vraagt gehoorzaamheid aan Zijn Woord. Dus moeten we dat Woord kennen, begrijpen en zo leren onderscheiden tussen goed en kwaad. Leren onderscheiden waarop het aankomt. Daar is kennis van de Bijbel voor nodig. Al die geschiedenissen van vroeger, alles wat de Here Jezus heeft gesproken en gedaan, de brieven van de apostelen. Daarin moeten we de Here zien die alles bestuurt en leidt. En zo oud als je wordt, de Bijbel blijft als een oude schat waaruit we steeds weer nieuwe dingen leren. Ons hele leven moet erop gericht zijn. Want dat is toch ons leven, dat wij de Here kennen!Gebrek aan kennis
Over die kennis gaat het ook in Hosea 4. In vers 1 moet Hosea tegen het volk zeggen: Hoort het woord des HEREN, gij Israëlieten, want de HERE heeft een rechtsgeding met de bewoners van het land, omdat er geen trouw, geen liefde en geen kennis Gods is in het land.
Het leek misschien wel alsof zij de Here kenden. Ze hadden immers de verhalen wel gehoord over Noach en Abraham, over de uittocht uit Egypte en alle daden die de Here voor zijn volk gedaan had. Ze konden Hem dus wel kennen. Maar de rechte, ware en zaligmakende kennis van God was er niet. Ook niet bij de priesters; zij die in de dienst van God stonden. Zij moesten het volk leren wie de Here was en hoe Hij gediend wilde worden. Maar ze hadden zelf geen kennis. Daarom wil de Here hen straffen. Want de gevolgen blijven niet uit:Mijn volk gaat te gronde door het gebrek aan kennis. (Hosea 4:6)
Vast voedsel
Er moet dus kennis zijn van God. We zagen al dat die kennis er steeds minder was, onder andere doordat we vaak geen ‘vaste spijs’ meer kregen in de prediking. Maar er was ook genoeg andere ‘spijs’ te krijgen. Er zijn namelijk veel goede boeken die je kunt lezen om je kennis te vergroten. Ook boeken die voor de jeugd goed te begrijpen zijn. Als je iets leest, gaat het er niet alleen om dat je die informatie tot je neemt. Kennis is meer dan alleen maar informatie hebben. In 2 Timótheüs 3:7 heeft Paulus het over mensen die zich te allen tijde laten leren, zonder ooit tot erkentenis der waarheid te kunnen komen.
Het kan zijn dat je uit nieuwsgierigheid van alles gaat lezen, literatuur uit allerlei hoeken. Er zijn boeken vol met allerlei interessante meningen van mensen. Ook, of juist, op godsdienstig gebied. Het is niet verkeerd om je te verdiepen in dwalingen, zodat je die beter kunt weerleggen. Maar dat alleen kan niet de manier zijn waarop je de waarheid van God leert kennen. Als je namelijk juist de waarheid hebt geleerd, dan zie je als vanzelf wat de dwalingen zijn. Die kloppen dan namelijk niet met de waarheid.
Maar, zul je je misschien afvragen, hoe kan ik nu weten wat de waarheid is? Iedereen brengt zijn mening als de waarheid naar voren. Maar om de echte waarheid te weten, hebben we de Bijbel nodig en het gebed. Alles wat je leest, kun je toetsen aan Gods Woord zelf. Hij heeft altijd het laatste woord. Om dat te zien, hebben we onderscheidingsvermogen nodig. Daarom moeten we ook bidden om verlichting door de heilige Geest. En we moeten vaak en veel in de Bijbel lezen. Doe jij dat ook voor jezelf?
Vraag ook gerust je ouders of andere mensen uit de kerk om je te helpen als je ergens iets over wilt lezen. Of als je niet precies weet of je wel een goed boek in handen hebt. Mensen genoeg die je willen helpen.Actief
Er was, ook in de tijd voor de vrijmaking, veel voorlichting over de kerkelijke ontwikkelingen. Maar waren we eigenlijk wel gewend om te lezen? Want of je het nu vaak doet of bijna nooit, het kost best inspanning. Je moet ervoor gaan zitten, tijd ervoor vrijmaken en je concentreren. En als het even kan, lees je het boek ook uit. Misschien was er wel niemand die je stimuleerde om te lezen. Of misschien was je dan de enige van de groep jeugd in de kerk die zich daarvoor inspande. De nieuwste ontwikkelingen op het gebied van internet, films en televisie spelen ook een rol. Als we gewend zijn om snelle beelden met geluid tot ons te nemen waarbij we alleen hoeven te kijken en te luisteren, dan kost het zeker meer moeite om een boek of blad te lezen. Helemaal als het geen kant-en-klare leeshap is, zoals je die in allerlei tijdschriften vindt. Want je moet eerst zelf het initiatief nemen om dat boek te pakken. Je kunt het niet, zoals de beelden op tv, maar over je heen laten komen. Voor een boek of blad is het nodig dat je je er actief in verdiept.Kennis vergroten
Na de vrijmaking is er veel veranderd. We hebben goede en leerzame preken, iets wat we niet altijd meer hadden. Wat zijn ze vol met rijke inhoud. Soms ook wel eens lastig te begrijpen. Het kan soms behoorlijk pittige stof zijn. Ook daar moeten we ons voor inspannen. Maar wat leren we er veel van! Wat een diepe troost en bemoediging kunnen we daar telkens weer uithalen. Want dát is de winst. We blijven niet hongerig op zoek naar de waarheid. Nee, we worden ermee gevuld.
Ook is er in de afgelopen jaren onder de jeugd veel gedaan om elkaar te leren kennen, maar ook om elkaar te helpen de kennis te vergroten. Er zijn jeugdverenigingen opgezet om met elkaar te studeren in Gods Woord. Heb je het gemerkt? We mogen weer echt in de Bijbel studeren. Horen wat de Here zegt, en niet meer als hoofdzaak wat wij zelf vinden en erbij voelen. Niet omdat wij nu ineens zo goed weten hoe het hoort. Het is de Heilige Geest die dat in ons werkt.
Er zijn landelijke dagen geweest waarop referaten zijn gehouden en we in groepjes een onderwerp doorspraken. Misschien weet je dat er ook in het hele land groepjes zijn die de Institutie van Calvijn bestuderen. Ook dat kost inspanning. Daarom doen we het samen. Het kan zijn dat je al belijdenis hebt gedaan. Dan kan het bijna niet anders of je hebt een stapeltje boeken liggen. Ook dit blad, de Bazuin, ligt elke week klaar om door jou te worden gelezen. Allemaal manieren om God te leren kennen, om zijn Woord te leren begrijpen en om ons leven te kunnen richten naar Gods wil.Regelmaat
Toch zijn we niet ineens uitblinkers geworden in het opdoen van kennis. Het kost je misschien nog evenveel moeite als in de tijd dat je je niet had vrijgemaakt. Als je hebt ontdekt dat iets goed voor je is, wordt het niet automatisch een nieuwe goede gewoonte van je. Goede gewoontes moet je maken. Je moet er je uiterste best voor doen. Je weet vaak wel dat iets goed is om te doen, maar er is altijd wel iets anders om te doen op dat moment. Het is gemakkelijker, als je toch je mail checkt, om dan nog even op MSN te blijven kletsen. Terwijl je bijvoorbeeld De Bazuin eigenlijk al had klaargelegd om door te lezen.
Ga eens voor jezelf na wat jouw grootste obstakel is om regelmatig eens wat te lezen. En probeer daarna eens een oplossing voor jezelf te bedenken. Wellicht een vast tijdstip in de week. Of iemand die je kan helpen. Maak er in ieder geval een gewoonte van om bij het eten een stukje te lezen uit de Bijbel en een goed dagboekje. Ook als je alleen eet. En voordat je gaat slapen.Oprecht geloven
Tenslotte wil ik nog even terug komen op wat ik al eerder zei. Bij kennis gaat het erom dat wij de Here leren kennen. De kennis van God is dan een kennis die samengaat met geloof en liefde tot God en de naasten, gericht op Gods Woord.
Bij het bestuderen van Gods Woord is het belangrijk dat we beseffen dat de Here in zijn Woord met gezag tot ons spreekt. Zo moeten we dat Woord dan ook tot ons laten komen. En als we erop uit zijn de Here steeds beter te leren kennen, dan doen we dat met ons hoofd én ons hart. De Here vraagt immers van ons dat wij Hem liefhebben. Dat doen we niet wanneer we alle boeken hebben gelezen, maar ons geloof in Hem niet echt en oprecht is. Dat doen we wel als we het uit liefde tot God doen.Wij zullen leven voor zijn aangezicht. Ja, wij willen de HERE kennen, ernaar jagen Hem te kennen. Zo zeker als de dageraad is in zijn opgang. Dan komt Hij tot ons als de regen, als de late regen, die het land besproeit.(Hosea 6:2b,3)
Als de Here terug zal komen om alles nieuw te maken, dan zullen wij Hem in volmaaktheid mogen kennen. Het is de Here Zelf die ons uit liefde de rechte kennis geeft. Wat een genade!Want onvolkomen is ons kennen en onvolkomen ons profeteren (...) Doch als het volmaakte komt, zal het onvolkomene afgedaan hebben. (...) Nu ken ik onvolkomen, maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ik zelf gekend ben. (1 Cor. 13:9,10,12)