7 En wanneer zij hun getuigenis zullen voleindigd hebben, zal het beest, dat uit de afgrond opkomt, hun de oorlog aandoen en het zal hen overwinnen en hen doden.
8 En hun lijk zal liggen op de straat der grote stad, die geestelijk genaamd wordt Sodom en Egypte, alwaar ook hun Here gekruisigd werd (Openbaring 11:7-8).
In deze tekst horen wij over de dood van de twee getuigen. Zij worden gedood door het beest, en hun dode lichamen zullen blijven liggen op de straten van de grote stad waar ook hun HEERE gekruisigd werd. Hun Here werd daar gedood en nu ondergaan zij hetzelfde lot. Want zij worden gedood omdat zij bij de Here Jezus Christus behoren. Jezus Zelf heeft Zijn discipelen gezegd dat zij moesten verwachten nog meer vijandschap te ondervinden dan Jezus Zelf. Want de dienstknecht is niet meer dan zijn meester.
Toen Satan zag dat de Here Jezus Christus door Zijn Hemelvaart buiten zijn bereik was, keerde hij zich om, om het overblijfsel van het vrouwenzaad te vervolgen (Openb.12:17). Hij kan Hem niet meer bereiken, maar hij kan wel het lichaam van Jezus aanvallen, Zijn kerk. En dus betekenen de vervolgingen dat wij bij de Here Jezus Christus behoren.
Wat is de reden van hun haat tegen Jezus? De Here Jezus Christus heeft eens gezegd dat het de wereld is die Hem haatte en dat de wereld ook Zijn discipelen zou haten. Met die naam wereld had de HEERE het oog op de Joden. Hij zegt immers dat in hun wet geschreven staat dat zij Hem zonder reden hebben gehaat (Joh.15:25).
Gods verbondsvolk is dus wereld geworden. Dat wordt in onze tekst uitgedrukt doordat de stad waar de HEERE gekruisigd werd de naam draagt Sodom en Egypte.
Sodom betekent: tegennatuurlijke zonde. Het is een dieptepunt van alle verschrikkelijke zonden van Kanaän. De HEERE heeft eens over zijn volk gezegd dat zij tot een tegendeel waren geworden (Ez.16:34). Want zij liepen vreemde goden achterna en brachten aan deze afgoden hun offers en dat is niet anders dan de vreemde situatie dat een prostituee een beloning aanbiedt aan de man die met haar wil slapen. Dat is het omgekeerde van wat we zouden verwachten. Israëls zonde van afgoderij betekent niet alleen dat daarmee de huwelijksband met de HEERE werd verbroken, maar het was zelfs een leven in tegennatuurlijke zonde.
In Jeruzalem wordt dus de zonde van Sodom herhaald en dan nog wel door Gods eigen volk. Zij zijn samen met Herodes, Pontius Pilatus en met de heidenen en de volken van Israël vergaderd tegen het heilig kind Jezus, Die God Gezalfd had (Hand.4:27). Dat alles wordt uitgedrukt door de naam Sodom.
De tweede naam voor Jeruzalem is Egypte. Zij zijn uit de verdrukking in Egypte verlost door bloed van het Lam. Maar zij hebben telkens weer datgene gedaan waartegen Mozes hen zo vaak heeft gewaarschuwd, namelijk terugkeer naar Egypte. Het is zelfs zo ver met hen gekomen dat zij zelf Egypte zijn geworden, dat vijandige rijk waar de duivel het vrouwenzaad probeerde uit te roeien. Farao probeerde immers de jeugd van de kerk te doden.
Dat is dus wat Gods volk geworden is: Sodom, Egypte, de wereld.
De wereld zal uitgelaten van vreugde zijn omdat op het laatst dan toch de getuigen tot zwijgen zijn gebracht. De mensen sturen elkaar zelfs cadeaus, en waarom? Omdat de twee getuigen hen gekweld hadden.
Dat betekent het einde van de kerk in haar geopenbaarde vorm. Het zal niet langer mogelijk zijn om een georganiseerde kerk te hebben die het evangelie uitdraagt en de mensen roept tot gehoorzaamheid aan de Here Jezus Christus.
Maar dan zal Jezus Zijn eigen getuigen tot Zich nemen. Zij mogen opstijgen naar de HEERE. Ze hebben hun getuigenis voleindigd.
Dat betekent allereerst dat zij het Woord van Christus hebben toegepast op de omstandigheden van elke dag, in de politiek, in de zonden van de samenleving, in het opbouwen van een natie en de zorg voor mensen. Zij hebben zich er niet toe beperkt om alleen maar enkele teksten uit de Bijbel te halen, maar ze hebben laten zien aan de wereld hoe het Woord van de Here Jezus Christus alle concrete problemen oplost die we in ons leven tegenkomen.
Daarnaast betekent de uitdrukking dat zij hun getuigenis voleindigd hebben dat zij het eind van de weg hebben bereikt. Ze waren Gods laatste geschenk aan de wereld. Maar wanneer de wereld steeds maar weer blijft weigeren om verlost te worden, zal de HEERE deze bediening van verzoening beëindigen. Maar pas dan, niet eerder.
Al de tijd dat de kerk in de wereld is, blijft Jezus regeren. Al die tijd gaat Zijn getuigenis door. Toen Stefanus gedood werd, is Paulus geroepen. Johannes Huss werd verbrand en toen begon Maarten Luther met zijn werk van hervorming. Wanneer oude mensen moeten sterven, wordt hun werk in de kerk en in de wereld voortgezet door jonge mensen.
We worden getroost door dit werk van de HEERE! Want het is het werk van de Here Jezus Christus. In Hem zijn wij meer dan overwinnaars (Rom.8:37).