Psalm 106 : 22

Weet je nog dat de Psalm van vorige week, Psalm 105, begon met Looft de Here, of Halleluja? Psalm 106 begint op dezelfde manier, ‘Halleluja! Looft de Here.’ Ook Psalm 106 is een loflied voor de Here. De dichter wil zingen over de grote en goede daden van de Here. De Here God van het verbond. Daar hebben wij het vorige keer uitgebreid over gehad. Toen ging de dichter zingen over de trouwe zorg van de Here voor zijn verbondskinderen. In Psalm 106 zien we nog meer van Gods trouw en liefde voor zijn volk. Want nu zingen we over de zonden van het volk.  Maar hoe kan dit dan een loflied zijn!? Denk maar aan al die verhalen van Israëls gemopper in de woestijn - als er geen eten was, of geen water. Ook hebben ze vaak op Mozes gemopperd. Het werd zelfs zo erg dat ze zeiden dat ze liever in Egypte waren gebleven – en daar waren ze slaven geweest en moesten ze heel hard werken voor de Farao!  

Toch bleef God trouw aan wat Hij had beloofd . Ook al werd de Here soms heel boos, Hij bleef voor zijn volk zorgen. Hij gaf brood en vlees en schoon water. Hij bevrijdde hen van hun vijanden. Maar Israël ging door met zondigen; ook later toen Gods kinderen in Kanaän, het beloofde land woonden. Denk maar aan de tijd van de koningen en de profeten. Als straf worden ze in ballingschap gevoerd. Zou dit nu het einde zijn van het verbondsvolk?  En dan begrijpen we het vers dat we deze week moeten leren – vers 22. De dichter weet dat God altijd doet wat Hij heeft belooft. God had beloofd aan Abraham, Izaäk en Jakob dat Israël zijn uitverkoren volk was en dat God altijd voor Israël zou zorgen.  In vers 22 kan de dichter dus zingen: geprezen zij de Here. Ballingschap betekent niet het eind van het volk. God blijft trouw aan zijn beloften. Hij heeft Israël uitverkoren als zijn volk en Hij zal het volk ook weer samen brengen. En ze zijn, ook al was het maar een kleine groep, weer terug gekeerd naar Jeruzalem! Dan komt het loflied weer, iedereen moet mee zingen – Amen, amen – het is waar en zeker, het is waar en zeker – God is trouw.  Looft de Here!