Deze week beginnen we weer met de Psalm van de week.
Het vers dat wij deze week leren gaat over de liefde die de Here voor Zijn volk heeft. Kijk maar eens naar de vierde en de vijfde regel. We mogen de Here loven omdat Hij Zijn liefde heeft laten zien.
De dichter van deze Psalm is David.
Hij leert ons dat we verder moeten kijken dan onze neus lang is.
Sommige mensen zeggen wel eens: je moet het groot zien in het leven. Dat betekent dat je verder moet kijken dan je eigen kleine bezigheden. Er is nog heel veel méér te beleven in de wereld.
David zegt: mensen, kijk maar eens over de grenzen van dit leven heen. Eigenlijk kan dat natuurlijk niet. Het leven houdt, als je het alleen ménselijk bekijkt, bij de begraafplaats op. Maar David bedoelt: we moeten in de beloften van de Here geloven.
En wat zijn die beloften dan?
Ons leven blijft niet in het graf steken. Wij leven verder in de hemel.
Misschien ben je wel eens bij een begrafenis geweest. Van je opa of oma bijvoorbeeld. Of van je oom. Of van iemand anders. Als die overleden mensen heel hun leven trouw de Here hebben gediend, mogen we geloven: opa of oma leven verder bij de Here. Als jouw oom een meelevend lid van de kerk was, mag je weten: zijn of haar leven gaat bij de Here door!
Natuurlijk ben je dan nog wel verdrietig. Want overleden mensen zie je hier op aarde nooit meer.
Maar de Here troost jou. Al die overleden kerkmensen hebben het heel druk met de lof voor God. Iets mooiers bestaat er niet!
Soms zijn mensen ziek.
Of ze hebben een handicap. Dan zeggen we soms: dat zijn mensen met een beperking.
En ja, als je het aards bekijkt… - dan is dat ook zo.
Zieke en gehandicapte mensen, die zijn er ook in de kerk. En ze zijn soms zó zwak dat ze bijna niets meer kunnen. Maar eigenlijk hebben zij dan nóg een boodschap. Weet je welke? Deze: alles wordt weer gaaf en zuiver; het moet van heel ver weg komen, maar alles wordt weer mooi en helemaal perfect. Echt waar.
Die beloften over een gaaf en zuiver leven: die gelden voor alle mensen in de kerk. Ook voor mensen, die bij wijze van spreken, niet stuk kunnen. Ook voor mensen die nog volop actief kunnen zijn in de kerk.
De Here heeft ons, in de kerk, uitgekozen om eeuwig te leven. In de hemel. Vlak bij Hem.
Daar zie je nu nog weinig van. Maar het is echt waar.
Lees het maar eens na in Efeziërs 1:4 en 5.
Daarom mogen we de Here gaan eren. Daar is toch alle reden voor?