Gezang 16:1

Gezang 16 zoals wij die kennen is 1 couplet uit een gedicht dat bestaat uit 24 (!) coupletten. Het is gemaakt door Isaäc da Costa. Wie hij was, en in welke belangrijke tijd hij leefde, kun je lezen in deel 2 (blz.130 e.v.) van “De kleine kerkgeschiedenis”, geschreven door W. Meijer.

Dit gezang is bekend, rond Goede Vrijdag en Pasen wordt het veel gezongen. Maar wat zingen we eigenlijk? In het kruis roemen----, wat is dat? We beginnen bij Mat. 21: 1-11. De Here Jezus is nog ongeveer 2 km. van Jeruzalem. Hij geeft opdracht (als koning!) om een ezelsveulen te halen. Dit dier was nog jong, nooit bereden. Een ezel was een gewoon rijdier, terwijl paarden in het leger werden gebruikt. Lees maar Zach. 9: 9. De Here Jezus was nederig en zachtmoedig, geen militair. En hij vraagt dat van ons, Zijn onderdanen, ook (1Petr.2: 21-24).  Onderweg naar Jeruzalem krijgt de Here Jezus honger. Hij wil eten van een vijgenboom, maar vindt geen vruchten. Dan vervloekt Hij de boom (Marc.11: 14-15). Zo maakt de Here Jezus duidelijk dat Israël, wanneer het geen vruchten van geloof en bekering draagt, niet ongestraft zal blijven (Luc.3:8en 9). In Israël was men heel godsdienstig. Nu zouden we zeggen: ze waren heel religieus. Maar men diende God niet zoals Hij dat wil. En het geldt nog steeds: eigenwillige godsdienst wordt door de Here afgestraft!

In Jeruzalem heeft de Here Jezus het laatste Pascha gevierd en het Heilig Avondmaal ingesteld (Luc.22:14-23). Hierna ging Hij naar Gethsemane. Daar werd Hij bang, echt doodsbang! Hij wist dat Hij de hel tegemoet ging. Hij wist: straks moet Ik in een paar uur tijd de altijd durende (eeuwige) straf van alle mensen ondergaan!! De duivel probeerde voor het laatst de Here Jezus te verleiden tot ongehoorzaamheid aan Gods wil (vergelijk maar Luc.4:1-13). Daarom liet hij Hem voelen wat Hem te wachten stond. Zo beproefde God Zijn Zoon. De Here Jezus moest zich gewillig geven, zonder tegenstribbelen.

Wij denken soms: logisch dat de Here Jezus gehoorzaam bleef. Hij is immers Gods Zoon! Maar Hij is ook mens (NGB. Art.19; HC.5 en 6). Het grote verschil tussen Hem en ons is: nooit heeft Hij iets gedaan wat tegen Gods wil in gaat! Ook nu Hij in Gethsemane vraagt of het echt niet anders kan, zegt Hij dadelijk: maar Uw wil geschiede. Hij wist dat Hij moest lijden. Alleen zo kon Gods reddingsplan uitgevoerd worden.

In Gethsemane werd Hij verraden en gevangen genomen. Het Sanhedrin (zeg maar; de kerkenraad van toen) legde Hem de doodstraf op omdat Hij zich Gods Zoon noemde (Lev.24:16). Maar omdat de Romeinen regeerden in het land konden zij dat niet afhandelen. Daarom moest de Here Jezus naar Pilatus. Pilatus stond toch in dienst van God (Rom.13:1-4). En zo stond de Here Jezus, beladen met onze schuld, voor God.

Pilatus zag geen reden om de Here Jezus te veroordelen. Om de lieve vrede wilde hij zelfs Barabbas wel loslaten (Mat.27:17-20). Maar Jeruzalem wilde alleen maar de veroordeling van de Here Jezus. En dat zo kort na Zijn intocht, zou je zeggen. Maar de mensen die toen juichten kwamen uit Galilea (Mat.20:29:Mat.28:8-10). Jeruzalem herkende Hem niet eens (Mat.21:10). Jeruzalem heeft Hem nooit willen kennen als Gods Zoon (Mat.23:37). Jeruzalem schreeuwde om het kruis. Ze wilden Hem niet als Redder omdat zij hun eigen zonde niet zagen.

Toen de Here Jezus aan het kruis hing werd het midden op de dag stikdonker. Dit was het bewijs van Gods toorn tegen de Here Jezus, en dat vanwege onze zonden! Licht betekent Gods barmhartigheid (Mat.5:45). Zo had de Here Jezus geen enkel contact meer met Zijn Vader. Hij hing aan het kruis: God en mensen wilden Hem niet! Drie uur lang was Hij in de hel!!!

Bijna aan het einde van die drie uur roept de Here Jezus: Mijn God, Mijn God waarom hebt U mij verlaten? De hele vreselijke dag klaagde Hij niet een keer. Hij wist dat Hij dit moest doormaken om ons te redden. Maar nu vraagt Hij of Zijn Vader hem weer aan nemen wil. En God luisterde, het licht kwam weer terug. God had Zijn offer aangenomen. Toen kon de Here Jezus zeggen: het is volbracht!

Een prachtig lied, gezang16!