Psalm 133:3

Psalm 133 is een korte psalm. Het vers dat we deze week gaan leren heeft maar 3 regels. En toch is het een heel mooie psalm.

Het begint in vers 1 met hoe fijn het is al broeders samenwonen op een lieflijk manier. Iedere zondag hoor je de woorden: broeders en zusters. Dan gaat het niet over broers en zussen van een bepaald gezin. Maar het gaat over de gemeente, de kerk van Christus. Daar zijn wij familie van elkaar en daarom noemen we elkaar broeders en zusters. Wij zijn allemaal kinderen van onze Vader in de hemel.

Psalm 133 gebruikt twee beelden om te laten zien hoe fijn dat is om als broeders en zusters samen te mogen horen bij de gemeente van Christus.

Het eerste beeld is van olie waarmee de priester werd gezalfd. Dat olie liep dan langs de baard en kleren van de priester. Die olie was op een speciale manier gemaakt en het rook heel lekker. De olie gaf een heerlijke geur af op de kleren van de priester.

Zo is het als de kinderen van God op een goede manier met elkaar omgaan. Wat is het dan fijn om lid te zijn van de familie van Christus, zijn gemeente.

Het tweede beeld is de dauw van Hermon. Een beeld uit de natuur. In sommige gedeelten was het in Kanaän erg droog. Er viel weinig regen. De Hermon is een berg waar altijd sneeuw op ligt. De dauw komt dan van de sneeuw op de grond terecht rondom de berg. De planten overleefden dankzij het vocht van de dauw. Wat was de dauw dan verfrissend en het gaf groei!

Zo is het als broeders en zusters samenwonen als gemeente van God. Er is vrede en harmonie, er is groei. Dan wordt daarmee bedoeld geestelijke groei. De gemeente leeft zoals God dat wil.

Wanneer we leven naar Gods geboden, dan zullen we de zegen krijgen van God. De zegen van genade en vrede. Dat heeft God ons beloofd. En het fijnste dat we dan van God krijgen is het eeuwige leven! Voor altijd - als broeders en zusters samen.