Psalm 118:10

Psalm 118 is een psalm die, in de tijd van de Bijbel, werd gezongen bij een feest. Waarschijnlijk ook bij de inwijding van de tempel te Jeruzalem na de tijd van de ballingschap. Het is een lied vol lofprijzing. God krijgt alle eer en erkenning. Israël riep tot de HERE en de HERE verhoorde en bevrijdde. Het was de hand van de HERE die de Israëlieten bevrijdde uit de ballingschap. Het was door de hand van de HERE - door zijn bescherming en zegen - dat de tempel te Jeruzalem werd herbouwd!

Oók is het een feestelijk lied en het werd gezongen op een feestdag als de Israëlieten in een lange stoet naar de tempel liepen. Dan werd Psalm 118 gezongen in beurtzang. Dat betekent dat een koor van priesters een vers zong en dan gaf het volk antwoord. In vers 1 staat het bekende refrein zijn liefde duurt in eeuwigheid, wel vier keer. Dat werd dan gezongen door de Israëlieten nadat de priesters een vers hadden gezongen. Dat heeft vast heel mooi geklonken !

Het vers dat we deze week gaan leren, komt tot een mooi slot van lof en dank. De Israëlieten zijn erg dankbaar en ze hebben geleerd niet op mensen en koningen te vertrouwen maar alleen op de HERE hun God. God was het die hun ogen het Licht liet zien. Met andere woorden: God gaf bekering. Nu wil Israël zijn offers van dankbaarheid geven. Ze erkennen en belijden dat God de enige God is. Die machtige en liefdevolle God willen ze prijzen en roemen. Daarop geeft heel het volk zijn antwoord - Gods liefde duurt in eeuwigheid!

Wat fijn als wij dit ook kunnen zingen. Wij zijn helemaal niet beter dan de Israëlieten! Ook wij moeten alleen op de Here vertrouwen. Wij moeten erkennen en belijden dat God groot is en machtig, vol liefde. Laat ons antwoord dan ook zijn: Gods liefde duurt in eeuwigheid!