Psalm 44:1

Psalm 44 is een klaagpsalm.

Het volk leeft in deze psalm in een moeilijk tijd. Ze zijn overgeleverd aan de vijanden. Deze vijanden spotten met hen.

Toch begint Psalm 44:1 niet met al deze moeilijke dingen. Nee, het begint juist met een mooie lofprijzing. De dichter looft de Here om wat Hij heeft gedaan in het verleden. Dat geeft hem vertrouwen.

Jullie weten vast wel uit de verhalen in de Bijbel dat de Here het beloofde land Kanaän aan het volk Israël heeft gegeven. Daar gaat het over in dit vers. Ze hebben met hun eigen oren gehoord dat de Here het land Kanaän aan hun voorgeslacht heeft gegeven.

Hoe kan dat nu... met eigen oren? De verhalen die wij nu lezen in de Bijbel, werden vroeger aan elkaar doorverteld. Vaders vertelden dat aan hun kinderen. Zo heeft het volk dat het nu zo moeilijk heeft ook gehoord dat de Here het land Kanaän heeft gegeven aan het volk Israël.

Ze loven de Here om zijn grote daden. Het volk heeft niet zelf het land Kanaän veroverd. Ze hebben niet met hun eigen kracht of zwaard de volken uit het land Kanaän weggejaagd. Het was door de hulp van onze almachtige God dat het volk Israël kon wonen in het land Kanaän.

Waarom deed de Here dat voor het volk? Hij had het volk lief. Daarmee eindigt Psalm 44:1 ook: U had in hen een welbehagen.