De Gereformeerde Kerken (hersteld)
De opdracht van de Canadese deputaten was duidelijkheid te krijgen over de wettigheid van de Vrijmaking in 2003 en de verdere ontwikkelingen te volgen.
Er zijn daartoe gesprekken geweest in 2005 in Nederland en in Australië. Alle publicaties rond de Vrijmaking zijn bij de Canadese deputaten bekend. De antwoordbrochure van DGK deputaten (Do not take words away from this book of prophecy) op de brochure van de GKv (Not beyond what is written) kwam helaas te laat binnen om in het rapport zelf verwerkt te worden. In een aanvullend rapport wordt daarop wel heel summier ingegaan, slechts anderhalve bladzijde!. De eindconclusie van het reeds ingediende rapport wordt na het lezen van deze brochure echter niet veranderd.
De deputaten komen tot de conclusie dat een groep kerkleden, die zich identificeerde met het blad Reformanda, waarschuwde tegen bepaalde trends en synodebesluiten van de GKv. In 2003 hebben zij een brief aan de GKv-kerken gestuurd met een aantal bijlagen (‘Oproep tot Reformatie’ en ‘Laten wij ons bekeren’) vanwege hun grote ontevredenheid met de besluiten van de synode van Zuidhorn. De GKv kerken werden opgeroepen zich te bekeren, waarbij de kerken zes weken kregen om te reageren. Toen de reactie van de GKv-kerken niet voldeed aan hun verwachting werd de Acte van vrijmaking en wederkeer ondertekend. Daarmee was de scheuring op 20 september 2003 een feit.
Deputaten wijzen erop dat niet alle bezwaarde broeders en zusters in de GKv deze weg volgden. Een aantal predikanten meende dat deze oproep te vroeg was, omdat de kerkelijke weg van het indienen van bezwaren nog niet volledig uitgeput zou zijn. Deze predikanten meenden dat de situatie in de GKv nog niet van dien aard was, dat deze drastische maatregel nodig was.
Daarnaast geven deputaten aandacht aan een groep predikanten die op internet een website openden (gereformeerdblijven.nl) waarin zij de GKv gemeenschap informatie verschaffen over de bedreigingen van het Gereformeerde leven. Hoewel deze predikanten het niet eens zijn met de methoden en het tijdstip van vrijmaking, sluiten zij niet uit dat aansluiting op later tijdstip een verantwoordelijke optie is. Dit zal afhangen van de ontwikkelingen in de kerken en op synodes.
De deputaten van DGK hadden in een brief aan de Canadese deputaten gevraagd om voortzetting van de zusterkerkrelatie, waardoor de zusterkerkrelatie met de GKv zou moeten worden verbroken.
De gevraagde voortzetting van de zusterkerkrelatie met DGK wordt door deputaten afgeraden.
Op de vraag op welke Schriftuurlijke gronden men na lezen van alle brochures en van de synodebesluiten van de synode van Mariënberg, de zusterkerkrelatie met DGK weigert, moeten we het antwoord schuldig blijven. Met de verwijzing naar een zin uit art 28 van de NGB, gaat men juist niet in op het antwoord van DGK inzake de uitleg van art. 28. In het antwoord van DGK komt scherp naar voren waar men de kerk zichtbaar moet zoeken. Men is geroepen zich af te scheiden van hen, die niet tot de kerk behoren De kerk is hier de kerk die zich zichtbaar manifesteert als de kerk die zich houdt aan Schrift, belijdenis en KO. De GKv heeft zich juist met oog op de kenmerken van de ware kerk (art. 29 NGB) als ware kerk gediskwalificeerd.
Geen afvaardiging van DGK op de synode van Smithers 2007
De deputaten van DGK hebben geen uitnodiging ontvangen om de synode te Smithers te bezoeken. We hebben onze deputaten overwogen om desondanks twee waarnemers naar de synode van Smithers te sturen. Een aantal individuele broeders in Canada had deze mogelijkheid ook ondersteund. Maar omdat in het Canadese deputatenrapport gesproken wordt over DGK als een groep kerkleden die zich identificeerde met het blad Reformanda en die zeer ontevreden was met de besluiten van Leusden en Zuidhorn werd besloten deze verkeerde beeldvorming (groep drammers!) niet te versterken door onuitgenodigd de synode bij te wonen. De Canadese deputaten en de synode beschikten bovendien reeds over alle informatie om een oordeel te kunnen geven. Op de laatste vergadering van onze deputaten is deze zaak in gebed aan de Here voorgelegd.
In 2006 hadden de deputaten van DGK wel een uitnodiging ontvangen van de Australische kerken (Free Reformed Churches of Australia, FRCA) om hun synode in West Kelmscott bij te wonen. Daarbij moet worden bedacht dat de Australische kerken nog geen oordeel wilden geven over de wettigheid van de Vrijmaking van 2003. Zolang dat nog niet mogelijk is, zien de Australische kerken zowel de GKv als DGK als kerken waarmee men contacten onderhoudt. Daarbij is er wel dit verschil, dat De Gereformeerde Kerken worden gezien als kerken waarmee kerkelijk contact (nog) mogelijk is, terwijl de GKv als zusterkerk erkend wordt.
De Canadese afgevaardigden hebben vanaf het eerste contact daarover een andere mening naar voren gebracht. Men erkende de GKv wel als zusterkerk en DGK niet. Vanuit dat vertrekpunt is men een onderzoek gestart naar de wettigheid van de Reformatie in 2003 en de situatie in de GKv.
We zien hier een herhaling van de situatie in 1944. Ook toen werd door anderen de Gereformeerde kerk (synodaal) als zusterkerk blijvend erkend en de GKv niet. Een zelfde situatie deed zich enkele jaren geleden voor met betrekking tot de Free Church of Scotland (FCS). Ook daar vond toen een scheuring plaats. Ook toen werd door de Canadese kerken alleen de zusterkerkrelatie met de Free Church of Scotland voortgezet, terwijl men de situatie onderzocht. De kerk van Lincoln heeft daar bezwaar tegen gemaakt omdat op deze manier de Free Church of Scotland bevoordeeld werd boven de Free Church of Scotland (continuing) (FCSc), terwijl een onderzoek nog niet afgerond was (art. 34 Acta synode Neerlandia 2001).De kerk van Lyncoln wilde dus een twee sporen beleid volgen. Deputaten meenden dat er in deze droevige situatie geen reden was de bestaande zusterkerkrelatie met de Free Church of Scotland te verbreken, terwijl men open en eerlijk wilde zijn naar hen die zich afscheidden. Men wachtte op verdere helderheid betreffende de hele situatie. Zolang niet helder was, wat de omstandigheden waren waaronder de Free Church of Scotland (continuing) zich afscheidde, zou het ‘onfatsoenlijk’ zijn om de zusterkerkrelatie met beide op gelijke voet voort te zetten (id. art 34, Acta Neerlandia 2001). Op de synode van Chatham 2004 adviseerden de deputaten om het contact met de Free Church (continuing) niet te verlengen en de zusterkerkrelatie met de Free Church voort te zetten. (art. 43, Acta Synode Chatham 2004). De synode van Chatham besloot echter naast de zusterkerkrelatie met de FCS ook contacten te onderhouden met de FCSc.
Het is op grond van deze overwegingen, dat de Canadese deputaten geen uitnodiging hebben gestuurd naar de deputaten van DGK. Het zou onfatsoenlijk! (not proper) zijn om met beide kerken (GKv en DGK) een zusterkerkrelatie aan te gaan lopende het onderzoek, omdat er reeds een zusterkerkrelatie bestaat met de GKv. Wij zeggen met de kerk van Lincoln, dat op deze manier de ene kerk boven de ander bevoordeeld wordt. In principe heeft men daarmee dus al gekozen.De synodebesluiten van Smithers
GKv
De synode van Smithers (2007) heeft de adviezen van de Canadese deputaten overgenomen. De zorgen over het grote aantal gezangen, het vierde gebod en het huwelijksformulier zijn weggenomen. Er blijven echter zorgen over de nieuwe benadering van echtscheiding en hertrouwen.
Men heeft ook waardering voor de manier waarop de GKv het gesprek zocht met DGK in haar appel om tot hereniging te komen.
Er is geen bewijs dat de GKv een onschriftuurlijk weg is opgegaan. Ook is de KO in de GKv nog steeds in tact. De zusterkerkrelatie wordt dus voortgezet. Hoewel de synode besloot de zusterkerkrelatie voort te zetten blijkt uit de brieven van een aantal kerken dat men over een aantal zaken nog steeds zorgen heeft.
DGK
Alle informatie over de noodzaak tot vrijmaking vanwege vele onschriftuurlijke besluiten van de GKv en het tolereren van Schriftkritiek, hebben de Canadese kerken niet overtuigd van deze noodzaak. Men beschouwt het gebeuren in 2003 als scheurmakerij! Ons verzoek de zusterkerkrelatie met DGK voort te zetten is dan ook niet gehonoreerd. Men roept DGK op de onwettige scheuring op te heffen en zich weer te verenigen met de GKv. De Vrijmaking van 2003 is, naar hun mening, onschriftuurlijk en in strijd met art. 28 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. De Canadese kerken zullen zich proberen in te zetten voor de hereniging van DGK met de GKv.Is het oordeel van de Canadese Kerken overtuigend?
Is men ingegaan op de Schriftuurlijke onderbouwing van de gronden voor de Vrijmaking die DGK-deputaten in hun brochure ‘Do not take words away from this book of prophecy’ en de acta van Mariënberg hebben aangedragen?
De synode van Smithers erkent dat het rapport van de Canadese deputaten geen details geeft voor hun conclusie over DGK. Toch hebben de zaken die DGK aan de orde stelt in haar brochure en in haar synodebesluiten, allen in de afgelopen jaren de aandacht van de Canadese kerken gehad. Men kende de kritiek, heeft deze bestudeerd en toch concludeerde men dat de GKv trouw bleef aan Schrift en Belijdenis. Alle documenten van DGK hebben niet geleid tot een andere conclusie. Deputaten stellen zelfs dat DGK het gevaar lopen ‘de besluiten die de GKv-synode werkelijk nam niet voorzichtig genoeg te hebben getoetst.’
Het is zo heel erg jammer dat in de Canadese rapporten en synodebesluiten in de meeste gevallen de Schrift, de belijdenis en KO niet duidelijk spreken. Het aanhalen van teksten zonder meer is niet genoeg, omdat we in de GKv hebben ervaren hoe interpretaties daarvan kunnen verschillen. We missen bij de Canadese kerken het antithetisch spreken. Dat spreken is duidelijk en helder, omdat het God zoekt.
We weten dat er vele broeders een zusters in Canada zijn, die moeite hebben met dit oordeel van hun synode. Laten we in onze gebeden deze broeders en zusters gedenken en God vragen hun wijsheid en inzicht te geven in deze voor hen zo moeilijke situatie. Laten we ook in onze gebeden de HEERE smeken om uitkomst en dat men ook in Canada gaat inzien wat er werkelijk in de GKv aan de hand is.
(wordt vervolgd)