Ken de HEERE in al uw wegen

Wat is waarheid? Een vraag die ons bekend in de oren klinkt. De man die het land moest besturen wist het niet. Hij ging bij zijn eigen inzicht te rade. En wat is dan waarheid? Dat is dan datgene wat je zelf op dat moment het beste lijkt. Als het om de Bijbel gaat noemen we dat Nieuwe Uitlegkunde. Dan wordt het Woord van de HEERE verklaard op grond van de gedachten die de uitlegger op dat moment heeft en wat hij zelf het mooiste vindt. Maar is dat dan waarheid? Kan een zondig mensenverstand vanuit zichzelf waarheid voortbrengen? Er is maar één bron van waarheid, en dat is de HEERE. Hij is geen man dat hij liegen zou (Num. 23:19). De Onveranderlijke van Israël liegt niet (1 Sam. 15:29). Dus is het woord van de HEERE waar.Waarheid is datgene wat in overeenstemming is met de werkelijkheid. Waarheid betekent vastheid ofwel betrouwbaarheid van de persoon of zaak waar men mee te maken heeft. De waarheid van God is de door Hem geopenbaarde kennis, namelijk de zuivere leer van de verlossing (zie o.a. Ps. 25:5, Joh. 17:17, Efez. 1:13). De waarheid van God is het evangelie van onze zaligheid. Deze waarheid is bereikbaar voor ons bewustzijn en dus met ons verstand te kennen.Welke waarde kennen wij daaraan toe? Wat vraagt Gods waarheid van ons in ons leven?

Het Woord is waar en wordt waar

Het is een rijk onderwerp voor de kerk en dus voor ons om na te gaan wat Gods waarheid voor ons betekent. Hoe waarderen wij het evangelie, dat is de blijde boodschap van vergeving van zonden en eeuwig leven door het werk van de Heere Jezus Christus, de Zoon van God? We kunnen daar veel over lezen en horen.

Tegenwoordig hoe langer hoe meer op basis van eigen menselijke inzichten. Dat heeft tot gevolg dat menselijke gedachten gesteld worden boven Gods gedachten. Levensgevaarlijk is dat. Want zeer diep zijn Gods gedachten, dat is te zien in Zijn werken (Ps. 92:6). Gods gedachten zijn hoger dan onze gedachten en Gods wegen zijn hoger dan onze wegen, net zoals de hemel hoger is dan de aarde (Jes. 55:8,9).

Dat heeft tot gevolg dat alle eigenwillige uitleg van de Bijbel eens zal vergaan. Alle Schriftkritiek zal zichzelf verteren, omdat er altijd wel weer een mens zal opstaan die van mening is dat hij of zij de kritiek op de Bijbel nog weer beter onder woorden kan brengen. En dan toegepast op de tijd waarin de huidige mens leeft.

Iedereen die niet met een geloofsoog leest, mist de sleutel van de kennis (Luc. 11:52). En dan mis je veel. Dat gebeurt ook in de kerk en in gemeenschappen die zich met de naam kerk laten noemen.

Er wordt veel waarde toegekend aan de kennis van de geschiedenis van de wereld waarin wij leven. Er wordt nagedacht over het ontstaan van de wereld, de sterren, de ruimte van het heelal. Geleerde mensen schrijven geleerde boeken.

Maar dit staat als een paal boven water: Gods Woord is waar, vanaf het begin Genesis 1:1 tot en met Openbaring 22:21. Al Gods rechtvaardige bepalingen zijn voor eeuwig (Ps. 119:160).

De overgang van een onvolmaakte wereld naar een volmaakte wereld zal eens waar worden.

Dankbaar zijn en blijven

De wetenschap dat God, de Almachtige, Zijn Woord waar maakt geeft ons rust om ons te bezinnen op de plaats die we in dit leven op deze wereld hebben. En daarbij zullen we al onze hoop vestigen op onze God. Want Hij maakt Zijn Woord waar.

Als we kijken naar onze levensomstandigheden, hebben we in onze samenleving te bedenken dat materiële voorspoed in het leven je zo gemakkelijk kan doen afdwalen van Gods Woord. Dat zien we ook bij koning Salomo. Want Salomo is in de tweede periode van zijn leven ver afgeweken van de HEERE, in de grootheid van zijn dwaasheid (1 Kon. 11:1-13).

Voorspoed bergt het gevaar in zich dat we ons te veel druk maken om materiële zaken. En daarbij onze dank voor het vele goede onderbelicht laten, zoals vrijheid van godsdienst en geweten. En dan lopen we de kans dat we ruimte gaan toekennen aan eigenwilligheid.

Als dat gaat gebeuren zijn we al verkeerd voorgesor-teerd, zonder dat we het zelf misschien al in de gaten hebben. De weg naar de neergang van ons geloofsleven gaat dan open.

Hoe dankbaar moeten we zijn dat we in onze geloofs-belijdenis zo duidelijk kunnen lezen dat Gods trouwe kerk onverkort vasthoudt aan de trouwe verkondiging van het evangelie en daarom ook aan het juiste bedienen van de sacramenten en de kerkelijke tucht (NGB art. 27-29).

Dankbaar zijn wij dat de HEERE ons wil onderwijzen over de weg die we moeten gaan (Ps. 32:8). En dat we mogen roepen: Zend Uw licht en Uw waarheid; laten die mij leiden (Ps. 43:3). Overtuigd dat we ervan zijn dat het beginsel van de wijsheid de vreze des HEEREN is (Spr. 9:10). Dat geeft de kerkelijke burger moed. Wij kunnen terecht op de HEERE vertrouwen met heel ons hart en zullen niet op eigen inzicht steunen: Ken de HEERE in al uw wegen, dan zal Hij uw paden recht maken (Spr. 3:5,6).

Het is van groot belang dat we dit aan de kinderen van de kerk op jonge leeftijd leren, zodat zij op oudere leeftijd trouw aan Gods Woord kunnen inbrengen in de praktijk van hun leven.

Zoek vrede

Daarom niet onze eigen, zelfbedachte wil volgen. Ook niet voor een klein beetje. Want dan gaan we zo gemakkelijk de ene eigenwilligheid op de andere stapelen. Vanwege de natuurlijke neiging om het eigen gelijk te laten zegevieren. Wie meent te staan zal blijvend zijn best doen om niet te vallen (1 Kor. 10:12). Dat brengt ook de wil met zich mee om de vrede te zoeken met jezelf en je naasten.

Vrede, dat is de situatie van onderlinge eendracht, goede verstandhouding, rust. Die echte vrede kan alleen bereikt worden als we leven uit een waar geloof, want dan doen we ons best om van ganser harte te leven in overeenstemming met het Woord van God. Dan doen we ons best om onze naaste lief te hebben als onszelf, omdat we God liefhebben boven alles.

Dat is speciaal in de kerk van toepassing, want we hebben immers één Verlosser en vormen samen één lichaam.

De eenheid ligt in het ware geloof

Dat zullen we ook in rekening brengen als we zien op ons getal. We zijn immers een klein volk tussen veel gemeenschappen die zich presenteren met de naam kerk. Blijken zal dat de kerken die eigenwillige uitleg van Gods Woord toestaan, uiteindelijk zichzelf zullen ontbinden. Want liefde voor het grote getal baant zo gemakkelijk de weg naar eigenwillige beleving van het geloof. Het smetteloos bewaren van het geloof komt dan in gevaar (Efez. 5:25,26).

Dan komen er op een gegeven moment beleidsplannen om kerkgebouwen te verkopen, en wordt er vergaderd om de erediensten aan te passen bij menselijke gevoelens. Afbraak is het resultaat van eigenwillige godsdienst.

De eenheid van de kerk ligt echter in de eenheid van het ware geloof (HC-7). Dat geeft de ware godsdienst. Afzondering moet ons bewaren voor afdwaling en zal meehelpen om het aan ons toevertrouwde pand te bewaren. Want het gaat een mens zo gemakkelijk af, om af te wijken van Gods rechte paden (1 Tim. 6:20,21).

Het Woord geeft leiding

Het is niet tevergeefs zich door het Woord van de HEERE te laten leiden. Er zal een licht opgaan over veel onbegrijpelijke gebeurtenissen in ons leven als we Gods leiding in ons leven willen erkennen, en niet alleen zien op de buitenkant van alle gebeurtenissen die we meemaken. Dan zien we dat God degenen die onder Zijn Woord buigen, door zegeningen tot Zich wil trekken. Want de zegen van de HEERE, die maakt rijk (Spr. 10:22).

Het blijkt ook uit het kerkelijk leven. Onze belijdenis-geschriften geven getuigenis dat de kerk naar de mond van de Heere gevraagd heeft om dwalingen te onderkennen, af te wijzen en de ware leer te verkondigen. Daarin ontving de kerk rijke beloning. Tot op heden mogen we deze geloofsbelijdenissen gebruiken om het ware geloof te behouden. Dat ware geloof geeft ons de enige troost in leven en sterven. Jezus Christus bewaart mij zo, dat zonder de wil van mijn hemelse Vader geen haar van mijn hoofd kan vallen, ja dat zelfs alles dienen moet tot mijn heil (HC-1).

Hoop voor de toekomst

Door dit geloof wil de Heere onze geloofskracht versterken. Het is niet te tellen hoe groot de zegen is die 'gewoon' gehoorzame gelovigen veroorzaken aan de gehele kerk en aan de gehele samenleving. Zij zijn het zout van de aarde (Matth. 5:13). Zelfs omwille van tien rechtvaardigen zou de HEERE Sodom niet verwoest hebben (Gen. 18:32). Door Gods trouwe kinderen geeft de Heere sterkte aan de kerk. Dat kan niet anders. Want de zegen van God gaat over het wandelen in Zijn wegen. En het oordeel van God gaat over het verlaten van de rechte paden. Het Woord van God is krachtig (Hebr. 4:12).

Bij de keuze voor de ware kerk zal ook blijvend de vraag aan de orde moeten komen of er een persoonlijke en hartelijke aanvaarding is van het verbond dat de HEERE God met Zijn kinderen sluit. Een eeuwig verbond. Dat geeft kracht. De kracht om voort te gaan van kracht tot kracht tot en met het verschijnen voor God in Sion (Ps. 84:8). Ook als er beproeving komt van het geloof (1 Petr. 1:6).

Want we mogen de zekerheid hebben dat niemand verzocht wordt boven wat hij aankan, want met de verzoeking zal God ook de uitkomst geven om die te kunnen doorstaan (1 Kor. 10:13).

Dat geeft hoop voor de toekomst.

De Heere niet verlaten

Is dat vanzelfsprekend voor iedereen? Trouw blijven aan het woord van God?

Kennelijk niet als we om ons heen kijken.

Hoe komt dat toch?

We kunnen ons veilig wanen in een kerkverband dat Schrift en belijdenis tot grondslag heeft. Een stevige wal tegen valse leer. In woorden. Hoe is het met de daden?

Het is zo eenvoudig om te denken: wij bewaren de kerk. Eigenwilligheid sluipt dan zomaar binnen.

Eeuwenlang duurt nu al de worsteling tussen ware en valse godsdienst. In de diepste zin is dit de liefdevolle roep van onze God om het hart van Zijn tot afval neigende volk. De kerk verwerpt zo spoedig het goede. Dat zien we alsmaar door in de kerkgeschiedenis van na de zondeval.

Kopiëren van werelds gedrag

Zodra eigen inzichten de overhand krijgen, begint het verminderen van trouw aan Gods Woord. De gevolgen worden zichtbaar, zoals bijvoorbeeld in de bouw van eigen instituten, universiteiten, waarin diverse kerkgenootschappen hun eigen predikantenopleiding overwegen te doen opgaan.

Waar blijft de vastberaden wil om geheel en al trouw te blijven aan Gods Woord zoals Hij dat Zelf geopenbaard heeft?

Ook komt het voor dat christenen erkennen zelf op zondagavond naar het sportjournaal te willen kijken en dan juichen als de favoriete club op zondag een wedstrijd gewonnen heeft. Waar blijft het heiligen van de zondag als de dag van de Heere? Hoe serieus worden die christenen genomen als zij in hun spreken naar Gods Woord verwijzen? Zal de Heere God roem toekennen aan een hoge plaats in een statistiek van zondagvoetbal?

Toestaan van eigen inzichten in de leer en in de praktijk van het leven maakt Gods kinderen ziek.

Op Zijn tijd wreekt God altijd de schending van Zijn recht en handhaaft Hij de wet van de vergelding, zo werd aan Eli verkondigd : 'Wie Mij eren, zal Ik eren, maar wie Mij verachten, zullen zelf veracht worden.' (1 Sam. 2:30).

Terugkeer is mogelijk

De HEERE zal verlaten die Hem verlaten.

Is dat altijd blijvend?

Gelukkig niet altijd, want de HEERE kàn vrijmaking geven van eigen gedachten en eigen doelen, en wederkeer geven tot Zijn Woord. Denk maar aan Augustinus.

De HEERE is rechtvaardig in al Zijn wegen, goedertieren in al Zijn werken (Ps. 145:17). Dat erkennen is beter dan vasthouden aan eigen gedachten: 'Heden indien u Zijn stem hoort, verhard dan uw hart niet.' (Hebr. 3:7,8).

Hij ontfermt Zich na schuldbelijdenis en vragen om vergeving. Wachten op de redding van Godswege geeft rust in de gedachten.

Het aannemen van Gods Woord, dat is ons leven. Sodom vernederde zich niet, het werd geheel omgekeerd.

Deze verzekering van onze Heiland geeft moed: 'Wie gezond zijn, hebben geen dokter nodig, maar wie ziek zijn. Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen tot bekering te roepen, maar zondaars.' (Marc. 2:17).

De Heere verheugt Zich over deze vraag: Heere, wat wilt U dat ik doen zal? (Hand. 9:6).

De HEERE wil redden

Komt de HEERE u tegen in uw leven?

Beproeft de HEERE u? Bieden eigen gedachten geen uitkomst? Vlucht tot Hem. En de HEER zal uitkomst geven. Dit vertrouwen doet mij leven (Ps. 42:5-ber.).

Zalig hij die in dit leven Jakobs God tot Helper heeft, hij die door de nood gedreven, zich tot Hem om troost begeeft, die zijn hoop in 't moeilijkst lot vestigt op de HEER, zijn God (Ps. 146:3-ber.).

Ken de HEERE in al uw wegen.

Zijn oor staat open voor ieder die tot Hem roept in waarheid.