Leven met Christus in het gezin (3)

De sfeer in het gezin

De sfeer in het gezin

Als u de vorige artikelen hebt gelezen, zou u het idee kunnen krijgen dat, als we als opvoeders van christelijke gezinnen maar goed een lijstje afwerken, we het leven in het gezin prachtig voor elkaar zouden krijgen. U werkt het lijstje af, u doet precies wat er moet gebeuren en voilá uw kinderen komen helemaal goed terecht en u bent geslaagd in uw opvoedende taak. We zouden dan terecht komen in een sfeer van zelfvoldaanheid en gearriveerdheid. Het zou dan zelfs op farizeïsme lijken, alle regels handhaven en zo het eeuwige leven `verdienen´.

Maar zo werkt het niet, en zo leert God ons dat ook niet. Want we moeten de opvoedende taak uitvoeren zoals God het van ons vraagt, al biddende en doelgericht op Hem die met Zijn liefde naar ons omziet vanaf de moederschoot aan. We moeten grote ernst maken met het onderzoeken van de Schrift en we worden door wedergeboorte omgezet van opstandige naar gehoorzame mensen. Zodat wij net als een goede boom die goede vruchten voortbrengt, goede werken doen. Als we zo leven, dan komt er bloei in ons gezin. Niet door onze activiteiten, maar doordat de Heilige Geest gaat werken in de jongere en oudere levens in het gezin.

We zeggen weleens tegen elkaar dat ergens een goede geest heerst, bijvoorbeeld in een bepaalde school. We bedoelen dan dat er een goede (Bijbelse) sfeer hangt. Zo moet het ook zijn in onze gezinnen. In de gezinnen zien we in liefde naar elkaar om, we springen voor elkaar in de bres, en willen de minste zijn. Dit alles kunnen we alleen door de Geest van Christus.

Ondertussen hebben we ons wel te realiseren dat een goede sfeer in het gezin niet zomaar ontstaat, als een vanzelfsprekendheid. Goed onderwijs uit de Schriften, het zingen van christelijke liederen, en het voeren van goede opbouwende gesprekken zijn nodig, maar zijn nog niet genoeg. Het helpt ook niet als we steeds maar hameren op de goddeloosheid en de afval van Gods Woord om ons heen. Kinderen zijn namelijk niet anders gewend, zij weten niet beter dan dat de wereld zo is als hij is. Ze vinden het misschien zelfs wel fijn dat ze nu leven en niet 20/30 jaar terug. Toen was alles zo anders en minder mooi. Toen waren er geen i-phones en waren er nog niet de vele mogelijkheden van het internet. Toen was het maar saai.

We zullen als ouders de kinderen moeten laten merken hoe goed het is tussen vader en moeder en hoe de ouders blij leven in dienst van de Here. Dit laatste zal zorgen voor een goede sfeer/geest in het gezin. Als ouders leven we de kinderen blijmoedig het leven met de Here voor. Ouders zullen er voor hun kinderen moeten zijn, en zullen bijvoorbeeld ervoor kunnen kiezen om tegen de stroom in te gaan en de moeder thuis te laten werken in plaats van buitenshuis.

Opoffering

Een leven met Christus is een leven vol van zelfverloochening en opoffering. Als de moeder niet buitenshuis werkt, zal dit tot minder financiële middelen leiden. Dit vraagt om het maken van (misschien minder leuke) keuzes. Het kan misschien zelfs komen tot financiële moeilijkheden. Maar ook voor deze moeilijkheden geeft Christus Zijn gemeente; we zullen als gemeente naar de jonge gezinnen om moeten zien.

Ook de vader zal bewust keuzes moeten maken, bijvoorbeeld in het vaker een avond thuis blijven in plaats van zijn hobby uitoefenen.

De zelfverloochening kan ook te zien zijn in het stichten van een groot gezin, als de Here de mogelijkheden ervoor geeft. Vooral in de grote gezinnen is het verloochenen van jezelf een dagelijkse bezigheid. Wie zonder Christus leeft, kan een mooi en zorgeloos leven hebben door allereerst het kinderaantal te bepalen en zo nodig te beperken. Zonder er een goede christelijke reden voor te hebben.

Een groot gezin kan veel gezelligheid opleveren. En wat kunnen de kinderen ook veel aan elkaar hebben! De vader en de moeder zijn in het machtige proces van de Here de medewerkers. Zij mogen alle zorgen, moeiten en tegenslagen snel vergeten als ze denken aan Gods wonderbare trouw en als ze zien op Zijn ondoorgrondelijke werken.

De orde in het gezin

Nu we het hebben gehad over de sfeer/geest in het gezin dat met Christus wil leven, is het ook belangrijk om iets te zeggen over de orde in het gezin. Want een goede sfeer komt er nooit als er geen orde is. De mooiste orde vinden we terug in het werk van God. Hij maakte de hemellichamen alle in hun baan, die naar Zijn belofte zorgen voor dag en nacht. De term orde kennen we ook als we spreken over de Kerk. Namelijk de Kerkenorde. Die orde gebeurt n.a.v. onderlinge afspraken. Ja elk bedrijf, elke school, elk land kent zijn eigen orde/regels. Zo ook het gezin. Er zijn vaste tijden voor de maaltijden, voor het opstaan en naar bed gaan, voor het naar de Kerk gaan. Zonder regels gaat het niet. Elk gezin zal zijn eigen regels zoeken en vinden. Als kinderen ouder worden zullen ze ook zorgen voor wanorde door tegen de regels te protesteren of er tegenin te gaan. Dit doen ze om de duidelijke grenzen van vader en moeder te zoeken. En als het goed is, zullen ze na een tijd van opstandigheid ontdekken dat regels goed zijn, en vaak nemen ze de regels van vader en moeder over bij het opvoeden van hun eigen kinderen. God stelt de orde als een belangrijk ding, daarom moeten ook wij als opvoeders ernst maken met de orde in onze gezinnen.

Voor dit artikel is gebruikgemaakt van het gelijknamige boek van W. Meijer.