Catechismus - Zondag 28

We zijn al een paar week bezig met het uitleggen van de sacramenten. Zoals je weet zijn er twee sacramenten. De heilige doop en het heilig avondmaal. In de vorige twee artikelen hebben we het gehad over de heilige doop. Nu gaan we verder met het andere sacrament, het heilig avondmaal. De Heidelbergse Catechismus besteedt hier drie Zondagen aan. Vandaag beginnen we met Zondag 28. Doe je mee?Lezen: 1 Korinthe 11:20-29Zingen: Psalm 22:11

Opdracht van Christus

Het tweede sacrament dat we in de Kerk hebben is het avondmaal. Ook dit sacrament is net als de doop door Christus Zelf ingesteld toen Hij op aarde was als mens. In het oude testament kenden ze het avondmaal niet, net als de doop.

Christus heeft vlak voor Zijn sterven het heilig avondmaal ingesteld. Hij at met Zijn discipelen en brak het brood. Hij zei toen: `neemt, eet, dit is Mijn lichaam´ (Matt. 26:26). Daarna nam Hij de beker en zei: `drinkt allen daaruit want dit is het bloed van Mijn verbond. Dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van de zonden.´ (Matt. 26:27/28). `En doet dit tot Mijn gedachtenis´ (Luc. 22:19). Dit laatste betekent: vier dit avondmaal om aan Mij te denken.

Ook nu de Here Jezus niet als mens meer bij ons is denken we aan Hem. In elke preek wordt naar Christus gewezen en bij de viering van het heilig avondmaal denken we in het bijzonder aan het offer van Zijn leven.

De Here Jezus vierde met Zijn discipelen het Pascha. Bij dit feest dachten de Israëlieten aan de uittocht uit Egypte. De Here bevrijdde Zijn verbondsvolk uit het slavenhuis Egypte. Hij bracht verlossing. Eindelijk na jarenlang slavenwerk mochten de Israëlieten vrij zijn. Op de laatste dag, bij de laatste plaag, moesten de Israëlieten een maaltijd houden met ongezuurde broden. Elk jaar daarna vierden de Israëlieten dit pascha als herinnering aan deze verlossing.

Na het lijden en sterven van de Here Jezus is hier het paasfeest en de viering van het heilig avondmaal voor in de plaats gekomen. Bij deze vieringen denken we aan de verlossing van de zonden. De Here verloste ook nu weer Zijn verbondsvolk. Nu niet van de Egyptenaren, maar van de zonde en dus van de satan.

Belijdend lid of dooplid

Totdat Christus terugkomt vieren wij het heilig avondmaal om steeds weer aan Hem en Zijn verlossing te denken.

De belijdende leden mogen een stukje brood en een slokje wijn nemen. Belijdende leden hebben belijdenis gedaan. Zij hebben toen zij ongeveer 18 waren voorin de kerk belijdenis van hun geloof gedaan. Zij hebben voor God en Zijn gemeente beleden dat zij een kind van God willen zijn.

Jij bent nog geen belijdend lid, jij bent nog een dooplid van de Kerk. Je hoort er dus wel bij, want je bent wel een lid van de Kerk. Alleen ben je nog niet groot genoeg om alles van de Bijbel te weten, jij moet nog heel veel leren. Als jij na jaren catechisatie weet wat je doop betekent, en Gods beloften gelooft, mag je belijdenis doen. Daarna mag jij ook aan het avondmaal gaan.

Toch is het belangrijk dat je, ook al ben je dooplid, erbij bent als het avondmaal wordt gevierd. Ook jij zult denken aan de verlossing door Christus. En op andere momenten in je leven op school of thuis zul je hier nog aan terugdenken. Zo zul je ook in je geloof groeien en wil je als je groot bent ook een belijdend kerklid worden en meedoen aan de viering van het heilig avondmaal.

Samen één

Avondmaal vier je niet in je eentje. Heel veel mensen samen, zijn samen de Kerk. Net zoals al die stukjes brood 1 brood was, en al die slokjes wijn 1 fles wijn. Zo horen wij als kerkleden ook allemaal bij elkaar. We zijn samen de bruid van Christus. We zijn broeders en zusters van elkaar.

Daarom is het ook belangrijk om er allemaal te zijn bij de viering van het heilig avondmaal. Niemand kan gemist worden.

Een sacrament is een teken en zegel bij, en van Gods Woord. We horen elke zondag twee keer een stuk uit Gods Woord en als we avondmaal vieren zien we ook echt iets. Het is het plaatje bij het Woord van God.

Het avondmaal is ook een zegel. Door het avondmaal weten we zeker dat Gods beloften ook voor ons zijn. Christus is voor onze zonden gestorven en daardoor mogen wij straks voor eeuwig bij de Here in de hemel zijn. Net zo zeker als je het echte brood en de echte wijn ziet, zo zeker zijn de beloften van de Here ook!