Het gezin in de Bijbel (1)

Bij de zoektocht naar een onderwerp voor dit artikel stuitte ik op een boekje met de titel Het gezin vandaag en morgen. Het boekje is geschreven door meerdere schrijvers. Elke schrijver behandelt één aspect van het gezinsleven. Het lijkt me goed het eerste hoofdstuk voor u samen te vatten en te bespreken.U denkt misschien: wat heeft dit onderwerp met opvoeding en onderwijs te maken?Ik hoop dat u aan het eind van de bespreking met mij instemt dat een goede kijk op het gezinsleven van grote waarde zal zijn bij het opvoeden van uw kinderen.

Gezin of iets anders?

Calvijn zou eens gezegd hebben: Denk u het huwelijk en het huisgezin weg en de mensheid wordt veranderd in een beestenboel. En ook: Het huisgezin maakt zelfzuchtigen tot dienaren, gierigaards tot milddadigen, zwakken tot sterken, lafaards tot helden, ruwe vaders tot zachte lammeren, tere moeders tot leeuwinnen van moed.

Hoe komt hij tot deze uitspraken en wat bedoelt hij ermee te zeggen?

Wat moeten we verstaan onder gezin en wat moet onze kijk zijn op het leven in een gezin? We zien steeds meer alternatieve samenlevingsvormen. Het lijkt wel of het gezinsleven tegenwoordig ingeruild wordt voor het zogenaamde hordeleven. Deze term komt van aanhangers van de evolutietheorie. Zij beweren dat de mens zich heeft ontwikkeld vanuit de dieren. Bij de dieren is het zo dat, op een enkele uitzondering na, geen sprake is van trouw voor het leven, maar dat men een willekeurig mannetje/vrouwtje uitzoekt om zich voort te planten. Nakroost wordt dan in groeps-(horde) verband grootgebracht. Er zijn zelfs mensen die beweren dat deze en andere samenlevingsvormen misschien nog wel voordelen hebben boven het gezinsverband.

De geschiedenis

Wat is er in de loop van de tijd al veel geëxperimenteerd op het gebied van alternatieve samenlevingsvormen. In het begin van de twintigste eeuw bijvoorbeeld in Rusland. Bij de opkomst van het communisme werd niet het gezin, maar de bedrijfseenheid gezien als de kern van de samenleving. Kinderen werden geboren uit vrije ontmoetingen en opgevangen in opvoedingsinstituten. Men zou de ouders de bekrompen liefde tot hun kinderen wel eens afleren. Het liep uit op een fiasco en in 1936 werd het gezin weer in ere hersteld.

Je zou denken dat men nu toch inzicht had gekregen over de waarde van het gezin. In Rusland misschien, maar de propaganda voor een andere samenlevingsvorm steekt dan hier, dan daar steeds weer de kop op. Denk aan het leven in de kibboets in Israël. En het leven in communes zo rond de jaren 1970.

En als we naar deze tijd gaan, wat te denken van de samengestelde gezinnen? Veel kinderen worden niet door eigen vader of moeder opgevoed, maar door stiefvader/-moeder. Niet omdat eigen vader of moeder gestorven is, maar gescheiden. Beide ouders krijgen een nieuwe partner en vormen een samengesteld gezin met de kinderen van die nieuwe partner erbij. Kinderen van die gezinnen worden dus grootgebracht samen met kinderen waar zijzelf geen enkele binding mee hebben. Door pa of ma worden zij min of meer in deze situatie gemanoeuvreerd of ze het leuk vinden of niet. Nu denkt u misschien: deze situaties kwamen vroeger ook al voor, bijvoorbeeld bij overlijden en hertrouwen. Dat is waar, maar ouders en kinderen die ervoor geplaatst waren in zon samengesteld gezin te leven, zullen u de moeiten kunnen opnoemen die dit met zich heeft meegebracht. Tegenwoordig sluit men daar de ogen liever voor en gaat men ervan uit dat kinderen die souplesse maar moeten opbrengen om dan hier en dan daar te wonen.

Er zijn kinderen die leven in een gezin met twee vaders of twee moeders. Onlangs hoorde ik een moeder van zon gezin (zo willen ze toch wel graag genoemd worden) zeggen: Kinderen die in ons gezin geboren worden, zijn waarschijnlijk beter af. Omdat ze zeer gewenst zijn en met grote liefde worden ontvangen.

Ja, je moet maar durven Met zon uitspraak laat je niet alleen zien dat je totaal zonder God en gebod leeft. Je zet ook ouders van gewone gezinnen neer als zouden zij hun kinderen minder wensen en liefhebben.

De Bijbel

Hoe moeten wij vanuit de Bijbel kijken naar het gezin?

Is het de enige manier van samenleven en de enige plaats om kinderen groot te brengen?

Leert de Bijbel ons iets op dit gebied en zo ja, wat? Dat is toch voor ons het richtsnoer waardoor wij ons willen laten leiden?

Al direct in het eerste Bijbelboek lezen we van de schepping van de mens, en ook van het begin van het eerste huwelijk en de opdracht om een gezin te stichten. De geschiedenis begint niet met de mens als kuddedier. Nee, God schiep de mens naar zijn beeld. Man en vrouw schiep Hij hen.

We lezen ook met welke opdracht elk mens is geschapen, namelijk om te leven tot eer van God. Om als onder-koning te heersen over de schepping. En voor man en vrouw samen binnen het huwelijk geldt ook nog dat ze aan Gods opdracht zullen voldoen om vruchtbaar te zijn en zich te vermenigvuldigen.

Het huwelijk, het gezin, het is maar niet iets wat mensen hebben bedacht. Iets dat is voortgekomen omdat wij mensen daar behoefte aan hadden. En wat ook makkelijk ingeruild kan worden voor iets anders als de tijd of de omstandigheden dat zouden vragen.

Nee, het huwelijk, het gezin zijn beide een instelling van God. Door Hem zo geschapen en daarom ook wel scheppingsorde genoemd.

En als na de schepping het menselijk geslacht zich uitbreidt en er grotere verbanden ontstaan van families, stammen en volken, dan nog blijft het gezin bestaan als kleinste bouwsteen van de samenleving. Alle bouwstenen samen vormen de mensenmaatschappij. Net zoals atomen samen een molecuul vormen. Zo heeft God het leven willen inrichten.

Gelukkig vinden we bij velen die zich niet om God en zijn Woord bekommeren nog wel een gezinsleven. Zij ervaren dan ook het gevoel bij elkaar te horen en voor elkaar te mogen zorgen. In een volgend artikel zullen we beschrijven of dat de (enige) reden voor de Here is geweest waarom Hij huwelijk en gezin heeft ingesteld, namelijk: mensen een fijn gevoel van geborgenheid te geven omdat ze bij elkaar horen. Omdat ze door de bloedband aan elkaar gegeven zijn.