Kies dan het leven

Deut. 30:15-20:

Zegen

In vers 15 sprak Mozes:

Zie ik houd u heden het leven en het goede voor, maar ook de dood en het kwade.

En in vers 19:

het leven en de dood stel ik u voor, de zegen en de vloek

In deze twee verzen staan tegenover elkaar: zegen als het goede, dat is het leven, tegenover de vloek als het kwade, dat is de dood.

Zegen betekent het goede toezeggen, het heil uitwerken, zodat er goede vruchten uit voortkomen. Een zegen van de HERE is garantie dat deze toezegging met goddelijke kracht gepaard gaat. Zodat het een goed vervolg krijgt. Want de HERE gééft dan wat Hij toezegt.

Zo zegende de HERE zijn goede schepping, zodat er het goede uit zou voortkomen.

Zo zégende de HERE de sabbatdag, d.w.z. Hij maakte hem voortaan tot een dag van vreugde over zijn scheppingsdaden als machtige daden van de HERE.

De zegen van Gods verbond is dus toezegging van het geschenk, dat alles zal komen te staan in de goede verhouding met God. De zegen van het verbond met Abraham was dat de HERE hem en zijn nageslacht tot een God zou zijn. De garantie dat de belofte van het verbond wordt waargemaakt.

De zegen van het gehoorzaam leven in het verbond met God, het luisteren naar zijn stem, maakte dat God voor Abraham en zijn nageslacht werkelijk tot een God zou zijn. Tot hun hulp, hun rots, op Wie ze konden vertrouwen.

Daarin lag alles besloten wat Gods zegen verder zal inhouden. En dat is heel vérstrekkend: namelijk dat Hij zijn liefde, zijn goedheid, zijn goedertierenheid zal blijven schenken.

Om zijn kinderen daarbij in staat te stellen zijn liefde te beantwoorden.

De zegen van het genadeverbond is zo weer het ware léven in een herstelde verhouding met God. Ware gemeenschap met God Drie-enig.

Die zegen biedt ook ons een geweldig vooruitzicht: want als God vóór ons is, wie zal tegen ons zijn? Wie kan ons scheiden van de liefde die is in Christus Jezus, onze Here (Rom. 8:31,39)?

Die zegen is het leven, zegt Mozes. Het ware leven met de HERE begint hier en is eeuwig. Het is het leven in Christus. Christus is de weg, de waarheid en het léven. Hij opent de weg naar de Vader, de weg naar het leven met Vader. Het ware leven in vrede met God. Die zegen krijgt hier op aarde al zijn voorlopige vervulling.

Niet dat er dan geen moeiten meer zijn, geen beproevingen van de kant van de HERE. Maar daarin wordt juist door de HERE gewerkt aan onze zaligheid. Als we op Hem mogen blijven vertrouwen. Ook dàt hoort bij Gods zegen hier op aarde. Dan kan daarvan zelfs gezegd worden:

houdt het enkel voor vreugde wanneer gij in velerlei verzoekingen valt (Jak. 1:2).

De HERE versterkt daardoor ons leven met Hem.

Hij doet alle dingen medewerken ten goede (Rom. 8:28).

Maar dat geldt niet zomaar voor iedereen die in de kerk is. Maar alleen voor hen die in waar geloof Hem aangenomen hebben. Die uit genade het léven kiezen en Hem liefhebben (vers 20!).

Die voorwaarde is geen voorwaarde die beperkt is tot het Oude Testament. Het is de voorwaarde van het genadeverbond dat zich uitstrekt van Oude Testament naar Nieuwe Testament.

Dus zij die door Gods genade en kracht voor het léven mogen kiezen en God liefhebben door zijn Woord aan te nemen en zijn geboden te onderhouden, krijgen de zegen. Die krijgen het goede. Ook het goede wanneer er moeilijke dingen op hun weg komen.

Dat is geen voorwaarde als grond, maar als de weg waarlangs God zijn beloften vervult.

Zo geeft de HERE zijn zegen aan het ware geloof in Christus en aan de geloofsgehoorzaamheid die uit dat ware geloof voortkomt. Als zegen van het leven tot in eeuwigheid.

Vloek

Tegenover die zegen van het leven, staat de vloek van de dood. Vloek betekent letterlijk verwerping, verachting. Het is de verwerping door de HERE vanwege de schuld van de mens.

De schuld van de mens die God en zijn liefde heeft afgewezen. Die mens is zo zelf schuldig aan zijn verwerping. Hij heeft tegen God gekozen. En daarmee is zijn toekomst verloren. Geen gemeenschap met God, geen geluk, geen zaligheid, maar de dood, eeuwige godverlatenheid en eeuwige onvruchtbaarheid, eeuwige kwelling en pijniging.

Wat Mozes in zijn afscheidspreek naar voren moet brengen is dus wel heel indringend. Maar zo indringend is de Heilige Geest verdergegaan om via de profeten, zijn volk terug te roepen naar hartelijke verbondsomgang. Maar velen en velen hebben hun harten verhard voor die stem.

Veel profeten hebben de oproep tot bekering laten horen totdat de Here Jezus Zelf kwam. Van wie Mozes heeft geprofeteerd in Deut. 18:15:

Een profeet uit uw midden, uit uw broederen, zoals ik ben, zal de HERE, uw God, u verwekken; naar hem zult gij luisteren.

Heden van genade

Daarom zal de kerk die elke zondag de prediking van het Woord met de oproep tot geloof en bekering tot Christus mag horen, ook te horen krijgen:

Heden, indien gij zijn stem hoort verhardt uw harten niet (Ps. 95, Hebr. 3:7,15; 4:7).

We moeten goed op dat woordje heden letten. Héden, vandaag nog, moet die beslissing genomen worden. Vandaag nog moet de keuze gemaakt worden. Stel hem niet uit.

Wij leven nog in het héden van de genade. De genade in onze Here Jezus Christus.

En in dit heden wordt ons het léven voorgehouden en de dood. Steeds weer. Maar ook vandaag.

Kies dan het leven, opdat gij leeft, gij en uw nageslacht (vers 19).